Al heel veel jaren gaat Coote ( mijn boven buurvrouw ) naar dansles en een aantal jaren geleden gingen Jeannette en ik ook regelmatig met Coote mee om bij Archie de dansleraar lessen te volgen in de latijns-amerikaanse dansen. Afgelopen zondag organiseerde Archie een dansavond Argentijnse Tango. Eerst een workshop van ruim een uur en daarna kon iedereen vrij dansen. Samen met een grote groep Nederlanders waren we aanwezig in de SandBar in Jomtien. En hebben genoten van …natuurlijk het lekkere eten en de nodige drankjes maar vooral van de passie die Archie tentoon spreidde en de kunst van het dansen van de Tango.
Daarna wordt het heel gezellig en natuurlijk er is altijd een overtreffende trap… Het werd heel heel erg gezellig.
Geloof me …. dat gebeurt echt niet iedere keer maar afgelopen avond was weer zo’n avond dat we samen bij Pa Deng er een topavond van maakte en iedereen het enorm naar zijn zin had. Natuurlijk komt dat alleen … door het lekkere eten … En was er voldoende water om ook de dorst te lessen.
En dan nog te bedenken dat de hele avond de jongens uit 010 en 020 gewoon naast elkaar hebben gezeten en toch regelmatig de twee clubs de revue passeerden… Al moet ik er wel bij vertellen dat afgelopen donderdagochtend …voor jullie in Nederland nog de late woensdagavond… er hier even het “hand in hand kameraden” klonk op de galerij. Toevallig klonk het voor het raam van 020 … Moet kunnen toch ??
Ook hier is het weer in de war. Zo is op de wereld op vele plekken het weer in de war en zien we op veel plekken extreme omstandigheden.
Er hangt een nevel , alsof de wolken tot op de grond rijken. Maar als je de statistische gegevens erbij haalt dan zie echt dat de luchtkwaliteit bedroevend is.
Nu is bovenstaand staatje de gegevens voor Bangkok… en natuurlijk daar is de luchtkwaliteit vele malen slechter dan hier in Ban Amphur. Maar ook hier is de smog zichtbaar en zie de bergen in de verte heel wazig .
Mijn eekhoorntje heeft er geen last van en springt nog iedere morgen vrolijk rond en eet zijn buikje vol aan alle “lekkere” vruchten. Ze eten vooral fruit, zaden, knoppen en bloemen in de zomer. In de winter schakelen ze over op de knoppen. In herfst, winter en voorjaar wordt er ook bast van de boom gegeten.
Vanmorgen nog even een duidelijke herinnering dat je hier in de tropen zit en dat insecten , slangen en ratten eigenlijk hier dood normaal zijn. Alleen leuk op een afstand …. maar in je huis of op balkon… Tja dat is een ander verhaal. Daarom wordt er regelmatig even een dosis gif onder het gebouw gespoten, en zie je de rookwolken langzaam naar buiten komen.
Even een uurtje ramen en deuren allemaal dicht …. Echt gezond voor de mens lijkt mij de rook niet. Zeker als je weet dat alle ongedierte er aan kapot gaat !!
Terug in Ban Amphur nog even een paar dagen samen met Jetty en Dries…. en dan bestaat het heerlijke leven uit zon, zwemmen, golfen en natuurlijk lekker eten.
Ik heb het lange tijd niet over eten gehad. Maar ook hier wordt er iedere dag gegeten en is de Thaise keuken een weldaad aan smaken en geuren.
Eten langs de straat is in Thailand de gewoonste zaak van de wereld. Niet alleen de geur van de gerechten komt tot je maar ook de verschillende uitlaatgassen van het verkeer wat langs dendert geeft je telkens weer een andere indruk en beleving.
Gisteravond toch ook Jetty en Dries even laten zien dat het eten bij “58” erg lekker kan zijn ondanks de herrie van het langs rijdende verkeer. En te weten dat het eten langs de straat in Thailand een integraal onderdeel van de lokale culinaire ervaring is. Straatvoedsel, bekend als “street food” in het Engels en “อาหารข้างทาง” (uitgesproken als “aahaan khaang thaang”) in het Thais, is overal te vinden, van drukke steden tot afgelegen dorpjes. Het is een betaalbare en smakelijke manier om de diverse smaken van de Thaise keuken te proeven.
Dit beeld van de olifant met drie koppen zie je al van heel ver weg en lijdt je naar het Erawan Museum.
Het Erawan Museum, gelegen in Samut Prakan, een stadje vlak onder Bangkok staat bekend om zijn indrukwekkende architectuur en culturele betekenis. Het museum is vernoemd naar de Erawan, een mythisch drie-koppig olifantachtig wezen uit de hindoeïstische en boeddhistische mythologie.
Het gebouw zelf is ontworpen in de vorm van een reusachtige Erawan met drie koppen en staat symbool voor de hemel, de aarde en de onderwereld volgens de traditionele Thaise kosmologie. De Erawan wordt ook vaak geassocieerd met goden en hemelse wezens.
Binnenin het museum vind je een schat aan kunstvoorwerpen en religieuze beelden die de Thaise cultuur en religie vertegenwoordigen. Het museum heeft ook een grote collectie boeddhistische kunst en artefacten.
Ja dat was even wennen … zomaar een aantal dagen zonder laptop en ook geen gelegenheid om een weblog te schrijven. maar nu weer terug in Ban Amphur zit ik weer op mijn vertrouwde plekje en achter de laptop.
De afgelopen dagen waren wij… Jetty , Dries en ik op een tripje naar de River Kwai en omgeving. Jetty , ( de vroegere vriendin van Jeannette ) en Dries haar man waren op bezoek bij mij hier in Ban Amphur en we besloten om een leuk tripje naar Kanchanaburi te maken.
Kanchanaburi is de stad waar ook de Brug over de river Kwai is. Deze brug is het begin van de spoorlijn waar in de tweede wereld oorlog zoveel gevangenen zijn omgekomen en hebben duizenden krijgsgevangenen hun leven verloren bij het aanleggen van deze spoorlijn. Nu is er voor de toeristen en belangstellenden nog steeds de mogelijkheid om met de trein deze spoorlijn over te rijden. …. Indrukwekkend en bijzonder.
We zijn ook nog even naar de ere begraafplaats gelopen en dan zie je daar plotseling een bekende naam op het bordje staan.
Christiaan Johannes Iken zoon van Willem Iken en Catharine Brookman. En dat is weer directe familie van Annabelle Iken de vrouw van Michiel Schaap. Al met al een indrukwekkende trip met heel veel indrukken en bijzondere beelden.
Als afsluiting natuurlijk toch nog even de toerist uitgehangen en een heerlijk boottochtje gemaakt door de Floating Market. een ochtend markt waar de Thai met hun bootjes naar toe varen om producten te verkopen. Nu natuurlijk ook een hoop toeristische rommel en snuisterijen.
De olifant die hier gisteren zo parmantig rondliep bleek een centrale functie te hebben in een trouwceremonie.
In Thailand wordt de olifant beschouwd als een krachtig symbool van koninklijkheid, kracht, stabiliteit, en geluk. Het wordt ook gezien als een symbool van voorspoed en succes. De olifant heeft diepe wortels in de Thaise cultuur en geschiedenis, en het wordt vaak geassocieerd met royalty vanwege zijn historische verband met koninklijke ceremonies en veldslagen in het verleden. Het gebruik van olifanten bij speciale gelegenheden zoals trouwfeesten komt voort uit eeuwenoude tradities en culturele overtuigingen. Het brengt geluk en voorspoed voor het bruidspaar, en het wordt beschouwd als een eerbetoon aan de majestueuze eigenschappen van dit dier.
En dan… na de ceremonie moet er toch ook een rondje op de olifant gereden worden… Vernuftig om te zien hoe de Thai het weer klaar spelen om de bruid en bruidegom heelhuids op die olifant te krijgen.
Iedere dag zwemmen in zee en soms zie je onder je een klein visje langs zwemmen. Ook iedere dag zie je de vissersbootjes uitvaren van de haven hier in het kleine vissersdorpje Ban Amphur. Zelfs hier langs het strand staan de vissers met hengels te vissen.
Wat mij steeds verbaast is dat ik daadwekelijk bijna geen vis gevangen zie worden.
Maar gisteravond zag ik twee vissers bij laag water uit de zee komen. Je kan hier bijna honderd meter lopen de zee in bij laag water en dan is de zee nog maar een meter diep.
Verbaast en eigenlijk vol ongeloof zag ik de mand die ze bij zich hadden.
Een hele mand vol met verse vis en dan te bedenken … gevangen met een net wat de visser telkens uitgooit en over de vissen heen laat zakken. Je ziet nog in het net de visjes die nog vast zitten tussen de mazen van het net.
