Van de week kregen we een brief van de manager dat op 15 februari tussen 09.00 en 16.00 uur het water wordt afgesloten.

Het is nu terwijl ik dit schrijf een dag later 16 februari en zoals bovenstaande foto laat zien zijn de heren loodgieters nog steeds bezig met het weer aankoppelen van de waterleiding naar mijn appartement.

Wat te doen als Nederlander ??? Nou precies dat wat je in Nederland zou gaan doen moet je hier maar helemaal uit je hoofd zetten. Hier helpt helemaal niets en er iets van zeggen levert alleen nog maar meer vertraging op. Dus vriendelijk blijven , ook al kook je van binnen… Gewoon blijven lachen, precies zoals de Thai hier reageren… Gewoon vriendelijk lachen. En het enige wat je mag doen …

Is hopen dat je vandaag weer water uit de kraan krijgt.
Kan ik weer de vaat van twee dagen gaan afwassen. Je moet toch iets de wensen hebben.

De afgelopen dagen waren weer heftig en bezig. Niet alleen ik heb weer de nodige kilometers gemaakt maar er was weer een filmploeg bezig op het strand van Ban Amphur… En dan te bedenken dat wij in Nederland zo langzamerhand gewend zijn om alles maar door 1 persoon of 2 personen te laten volbrengen…

Onderstaande foto’s laten een gedeelte van de crew zien die hier een paar shots aan het maken waren van een persoon die in gevecht was met een watermonster.

Zelfs Ban Amphur strand kreeg zelfs echte rotsen … Hoe fake kan film zijn.

Dus lekker laten filmen en heerlijk met Jaap en Peter naar de golfbaan. Mijn caddy vond het deze keer nodig om de nodige foto’s te maken… Zie het resultaat !!!

Is het dan allemaal zo geweldig , is dan alles hier allemaal prima in orde ???

Je ziet de foto’s van de ondergaande zon…. Maar ik heb al weken de zon niet meer echt op de horizon onder zien gaan. Ook hier is de luchtvervuiling zo heftig en worden de mensen in Bangkok zelfs aangeraden om binnen te blijven. Hier in Ban Amphur valt het nog wel mee , maar is ook het niveau van de fijnstof heel erg hoog. En dat zie je ook aan de permanente “bewolking” die er aanwezig is.

Maar ja een biertje tijdens de maaltijd aan het strand … dat gaat er nog altijd wel in.

Zo aan het eind van de middag op het balkon een beetje knikkebollen en kijkend naar de alweer zakkende zon in de Thaise zee. Dan bedenk ik me …. Dit is Happy Hour !!

Alleen als je dan Happy hour letterlijk vertaald dan ontstaat er bij mij toch enige verwarring.

Happy hour is toch term die wordt gebruikt om een bepaalde periode aan te duiden, meestal in een bar, restaurant of café, waarin drankjes tegen een gereduceerde prijs worden aangeboden. En het doel van happy hour is toch om klanten aan te trekken tijdens een doorgaans rustige periode van de dag en om een ontspannen en gezellige sfeer te bevorderen. Maar dan : Happy kan nog kloppen maar Hour ?? volgends mij duurt dat uur “Happy” wel heel lang.

Dat zal wel een commerciële gedachte zijn en goed voor de omzet.

Blijft mijn stelling dan overeind dat je ook een happy hour zomaar alleen op je balkon kan hebben / vieren, zonder commerciële gedachte en alleen maar met een lekker hapje en glaasje wijn in de hand.??

Mij lukt dat aardig.

Ik kreeg de afgelopen week soms het gevoel …tjonge wat heb je het druk…
Belachelijk natuurlijk en daar klopt ook helemaal niets van… maar toch er was iedere dag wel wat te doen,,, en te eten !!

En natuurlijk weer de hoognodige verzameling lege flessen aanleggen !!

Met als hoogtepunt natuurlijk het Chinees nieuwjaar wat ook dit jaar weer met het nodige vuurwerk werd ingeluid. De ceremonie met de draak was er natuurlijk ook weer. En wij hadden in de groep ook een paar jarige dames die het niet konden laten om tot de late uurtjes op de dansvloer te blijven genieten van de goede muziek en de nodige versnaperingen.

Fred vond die avond de bediening van het restaurant wat achterwege blijven …dus trok zelf maar een T-shirt aan van het restaurant en ging meehelpen in de bediening. Tot slot ook nog even met de eigenaar van “Barmonie Restaurant” een aardig stukje Karaoke zingen dat zorgde voor een optimale sfeer en nog lang heel veel plezier.

Tussen al deze bedrijven door natuurlijk ook nog even met Peter naar de golf geweest en daar in het zonnetje je kleren zien verkleuren van het zweetwater.

De afgelopen dagen hoor je ook hier dat het niet normaal is. De Thaise mensen hier klagen en roepen voortdurend dat het nu al zo warm is. Het is warm, ja dat klopt, maar het is ook veel meer de gevoelstemperatuur die nu erg hoog ligt. Bijna geen wind en felle zon in een wolkeloze hemel zorgt ervoor dat de meteo hier roept dat de gevoelstemperatuur tot boven de 40 graden kan oplopen.

Dan is mijn eekhoorntje hier in de boom voor mijn balkon toch erg blij met de schaduw van de boom.

Onderweg naar mijn favoriete vis restaurant zie ik de scheepjes in de haven van Ban Amphur op het droge liggen….

Dat betekent voor al deze schippers wachten tot het ty keert en weer kan worden uitgevaren.

Wachtend op het eten genieten van de prachtige kleuren en wetend dat het morgen weer een heel warme dag wordt.

Werden we vorige week opgewacht door een stel wilde stieren …. zo was het vandaag een beestje dat je niet graag van dichtbij mee wilt maken.

Zonder de extra aanduiding op de bovenstaande foto zal je… denk ik niets veel zien..De caddy natuurlijk maar in de cirkel ligt toch echt een ware varaan.

We hebben het beest lekker laten liggen en zijn verder gegaan met onze caddy naar de volgende hole.

Di11:00 31°C 31°CVoelt als 37°C
Di12:00 31°C 31°CVoelt als 38°C
Di13:00 32°C 32°CVoelt als 39°C
Di14:00 32°C 32°CVoelt als 40°C

Zoals je in de bovenstaande foto’s al kan zien is er weinig schaduw te zien en is je eigen schaduw heen erg klein. De zon staat bijna loodrecht boven je en als er dan geen lekker zeebriesje is dan kloppen de bovenstaande gegevens echt helemaal.

Met andere woorden : Het was bloedheet vanmiddag en de 2 liter water die ik bij me had was al voor de laatste hole helemaal op.

Afgelopen zaterdag was er weer de jaarlijks terugkerende autopuzzeltocht. Ieder jaar organiseert de Nederlandse Vereniging hier in Pattaya een puzzeltocht en daar wordt door heel veel mensen altijd met veel plezier naar uitgekeken. Maar wat vorig jaar allemaal goed ging en daar zelfs een eerste prijs mee bemachtigde… Werd dit jaar op een vreselijke manier gelogenstraft. Wat er ook maar fout kon gaan… Nou dat ging ook fout. Oorzaak ..achteraf natuurlijk.. Niet goed lezen en denken dat het wel een puzzeltocht is zoals wij in Nederland gewoon zijn. Een voorbeeld : een verkeersbord staat hier aan de linkerkant van de weg. Dus als je naar verkeersborden moet zoeken dan kijk je naar de linkerkant van de weg. Tja logisch denk je dan. Maar er stond toch echt in de opgave…. Aan weerskanten van de weg… Daar lees je dan gewoon overheen …Dan kom je aan het eind van de route een heleboel verkeersborden te kort. Waarvan akte !! Maar goed het was weer een lange en gezellige dag met aan het eind van de dag een geweldig buffet in het Tulip House.

Zondag hadden we een klassiek concert in de Muziek kamer op eelswamp. Eelswamp is de Thais naam voor het huis van Lulu en Daisy Goat Farm in Nongplalai. De bewoner daar is Gregory Barton , een gepensioneerde Australian die nu zijn verdere leven wijdt aan de verspreiding van klassieke muziek. In deze muziek kamer worden regelmatig concerten gegeven en kan je daar voor een redelijke prijs een prachtig concert bijwonen. Zo ook zondagavond waren we daar met een groep van 20 a 25 mensen om te luisteren naar een Czechische violist Leos Cepicky. Hij speelde Sonates en Partitas van Johan Sebastiaan Bach.

Indrukwekkend mooi en virtuoos gespeeld.

Na afloop van het concert nog even een afzakkertje wezen halen bij het pas geopende nieuwe Barmony restaurant. Daar speelde een prima bandje en hebben we nog wat kunnen dansen en natuurlijk nog een lekker hapje gegeten.

Nu weer voorbereiden op de komende dag …en hopen dat vanmiddag de koeien ons niet nog een keer in de weg lopen. Ik ben toch bang om zo’n beest met een golfbal te raken .

Als je hier iedere morgen loopt dan kom je bijna iedere morgen ook de zelfde personen tegen.. Zo ook een Amerikaanse dame die het nodig vond om ons op video vast te leggen. Met als resultaat de bovenstaande opnames.

Iedere dag toch minimaal bijna 5 kilometer lopen en daarna nog even de zee in om te zwemmen…maar “buikje” blijft hardnekkig aanwezig. Zelf met het toch regelmatig lopen op de golfbaan wat mijn dagelijkse wandeling tot boven de 10 kilometer brengt is er alleen maar de constatering… Er komt niets bij.

Grom grom… ik troost me in de gedachte dat er om mij heen ook gemopperd wordt op het maar niet kunnen afvallen.

En als je dan de argumenten aanhoort die een verklaring moeten zijn voor dit fenomeen “niet afvallen” dan kan ik mij daar helemaal in vinden.

Hoofdreden is hier de tekst : Ja Ja , maar het moet wel leuk blijven natuurlijk !!
Ik heb toch het idee dat afvallen en leuk blijven een soort contradictie is.

Vanmiddag maar een rondje lopen op de golfbaan en tegen de caddy maar weer zeggen…No..not today a buggy… we go walk. !!

Al heel veel jaren , zo rond het einde van de maand januari, dan vind hier in Baan Somprasong ( dat is de naam van het wooncomplex waar ik zit ) de zogenaamde STAFFPARTY plaats.

Deze dag is voor de medewerkers hier een heel speciale dag die uitbundig ieder jaar weer gevierd wordt. Eerst komen in de vroege ochtend de monniken om het gebouw en de medewerkers te zegenen en weer alle goeds te geven voor het komende jaar. Dit jaar was dubbel bijzonder omdat na het overlijden van de manager afgelopen jaar er nu een nieuwe manager is en dan wordt er ook een nieuwe Boeddha in het altaar geplaatst.

Als alle gebeden en verhalen zijn verteld dan worden de monniken van overdadig voedsel voorzien en wachten de aanwezigen geduldig tot alle monniken voldoende hebben gegeten.

En na afloop van de ceremonie weer met de Songhtau taxi naar het klooster.

In de middag wordt dan de gemeenschappelijke ruimte op het middenterrein in gereedheid gebracht voor het feest in de avonduren.

Heel veel voedsel , drank en krijgt ieder van de medewerkers een cadeau en een enveloppe met geld. Begrijpelijk dat dit soort avonden altijd weer een geweldige saamhorigheid tentoon spreidt en dat je op zo’n avond alleen maar lachende gezichten ziet.

PS…. vanmorgen bij het wakker worden beloof ik mij zelf de volgende keer toch wat rustiger aan te doen… Die Thaise whisky die hakt er toch echt hevig op in. !!!

Vandaag 30 januari 2024 vallen de eerste regendruppels in mijn verblijf hier in Thailand. Sinds ik hier aan kwam (eind november 2023) is nog geen druppel regen gevallen. En dan nu zo rond het middaguur is het gaan regenen.

En voor wie ooit in de tropen is geweest…Dan weet je dat regen hier ook echt een pak water betekent. Maar na een uurtje is alles weer over en breekt de zon er weer doorheen.