Gisteren na een heerlijk dagje golfen en zelfs de hond van de caddy die denkt…..”weg gegaan is plaatje vergeven”

Was het vandaag de rit naar immigration om het visum verlengd te krijgen.

We waren er al voor openingstijd…maar toch echt niet de eerste. Dus gewoon in de rij en wachten tot je wordt binnen gelaten.

Eenmaal binnen kom je bij een loket die de papieren controleert en je dan een nummertje geeft , wat recht geeft om bij de immigration officier te mogen gaan zitten.

En toen begon de discussie.. No surr only 7 days or one year ??

Het blijkt nu zo te zijn dat als je een 90 dagen visum hebt en je wil dat verlengen dan kan dat maar op twee manieren…Bij de immigration.

Of je wilt er 7 dagen extra bij … Of je wilt opnieuw een jaar visum. Ik wil best een jaar visum ….alleen kan ik niet voldoen aan de eisen die dat visum vraagt. Je moet namelijk een eigen bankrekening in Thailand hebben en daar 800000 baht op hebben staan. ( met de huidige koers is dat ongeveer 21000 euro. )

Dan vraag je aan de officier wat nu te doen… En dan wordt er gezegd : Border Run.

Dat betekent dat ik komende week een keer naar Cambodja moet om daar een verlenging van verblijf te krijgen. In principe ga je dan de grens over je verblijft een uurtje in Cambodja en krijgt dan een toeristen visum van 30 dagen. Die dertig dagen zijn voor mij voldoende want het retour ticket staat op 26 maart geboekt.

Maar de logica ontbreekt bij mij volkomen… Waarom iedereen die op een toeristen visum naar immigration gaat en een 30 dagen verlenging vraagt.. Die krijgt dat gewoon. En ik die een officieel Retirment visum heeft van 90 dagen die krijgt maar maximaal 7 dagen verlenging. Ik kan daar nog steeds de logica niet van inzien. Maar ook in de wetenschap om hier over te blijven peinzen niet tot een andere oplossing zal komen…

Nu weet ik dat ook Mia nog een border run moet maken dus vanmorgen direct maar de afspraak gemaakt… Zullen we dan maar samen gaan… En zo zullen Mia en ik volgende week een dagje naar Cambodje reizen. En dan natuurlijk hopen dat we beide een nieuw stempel in ons paspoort hebben wat recht geeft om nog eens 30 dagen in Thailand te verblijven.

Vanmorgen vroeg , zoals iedere dag , samen met Piet even zwemmen in zee. Maar de ervaring van vanmorgen zullen we waarschijnlijk nooit meer beleven.

Er stond een flinke wind vanuit zee en dat gaf het gevoel dat het zeewater warmer was dan de bovenlucht. En Piet die toch al weinig haar op zijn hoofd heeft..laten we zeggen ….Een flinke kale kop… Die riep ..”Het is koud op mijn hoofd” !!

En ja als je je hand boven water stak dan voelde dat kouder aan dan in het zeewater.. Dit heb ik nog nooit meegemaakt.

Nu is op dit moment de temperatuur van het zeewater zo rond de 25 graden en zorgt normaal voor een lekkere afkoeling als de zon weer strak aan de hemel staat.

maar nu met zo,n flinke bries uit zee zorgt die wind er toch voor dat de bovenlucht heel wat frisser aanvoelt. We keken elkaar ook even aan toen we gesloten om uit het water te gaan en zetten er beide een flinke spurt in om bij de “koude” douche van het zwembad te komen. Daar kwam nu gewoon warm water uit de douche.

Zo ervaar je maar weer dat het woordje ”warm” maar een heel relativerend begrip is. In Nederland zullen nu gesprekken gaan over hoe “lekker het weer vandaag toch is”.. En ik moet er nog even niet aan denken dat 8 a 9 graden boven nul… Als lekker wordt vervaren.

Na bijna twee weken geen golf te hebben gespeeld en geprobeerd om mijn kuitspieren weer volledig te laten genezen… toch weer even een rondje op de golfbaan.

Maar nu wel heeeeel erg luxe !! Met een golfkarretje

De caddy rijdt je naar de plek waar je bal terecht is gekomen en daar hoef je alleen maar te slaan… en daarna weer rustig in te stappen om naar de volgende positie te rijden.. Tjonge tjonge zo kan oud worden. Maar voor mij nu wel heel erg makkelijk om de hele tour zonder pijn door te komen.

Jaap liet alleen maar zijn golftas door de caddy rijden en liep zelf geruime tijd voor de caddy uit.. Samen met de trouwe hond van de caddy die alle holes met ons mee liep.

De komende dagen maar even niet aan denken dat het een luxe is , alleen maar denken zo geneest mijn kuitspier nog beter.

Op de terugweg vanuit de golfbaan zagen we langs de weg een paar leuke beestjes liggen en staan…

Ik probeer maar als ondertitel voor deze beestjes……

Deze autohandelaar heeft zijn schaapjes op het droge !!

Gisteren een zeer enerverende dag meegemaakt. We zijn met een aantal mannen naar de Kart Speedway baan geweest. En hebben daadwerkelijk het gevoel mogen beleven wat het is om in een echte race kart te mogen rijden. Je zit op 5 cm boven de baan en naast je zit het motortje wat je tot snelheden dik boven de 60Km per uur brengt. …. Tja en als er dan een haakse bocht aankomt dan blijkt bij mij toch even de hartslag dik boven de 160 uit te komen !!! Spannend maar een geweldige ervaring.

Heerlijk rustig op het strand van Ban Amphur , wachten op het eten dat wordt gebracht en kijkend naar hoe de zon weer langzaam in de zee zakt.

Vanmorgen weer een tijd lang weer kunnen genieten van het eekhoorntje wat bijna iedere dag wel even langs komt. Het is alleen vreselijk moeilijk om dat bewegelijke beestje voor e lens te krijgen. Vanmorgen is het me toch weer een keer gelukt.

Daarna nog even een rondje Ban Amphur ( Ban Amphur is de naam van het dorpje ) en zag ik voor het eerst een bord waar iets op stond… voor ons “farangs” natuurlijk onleesbaar..Maar met behulp van google translate kom je tegenwoordig een heel eind.

Op het bord staat volgens de google translate app onderstaande tekst.

Volgens mij ligt achter het bord het kleine haventje van Ban Amphur en is het strand de andere kant op…

Een paar weken geleden hebben we de auto-rally gewonnen en hebben een afspraak gemaakt om met z’n vieren dit etentje niet aan ons voorbij te laten gaan. Maandag avond was het zover en hebben we zeer luxe en uitgebreid gedineerd bij het restaurant Poseidon. Dit restaurant dat een voucher gesponsord van bijna 100 euro …. Dus laat maar komen de heerlijke gerechten.

Het werd al met aan top-avond en heel veel lol en heerlijk eten.

S’morgens vroeg eerst even Angelien weg gebracht naar een vriendin en daarna zijn Jaap en ik vol goed moed op pad gegaan om een aantal geocaches te zoeken. Ik had wel voorbereid dat het caches waren die niet te ver van de weg zouden liggen…want het lopen is nog geen pretje. Mijn kuit is nog heel stijf en bij iedere stap voel ik de pijn in mijn kuit. Iedereen om mij heen roept…”dat kost tijd” .. prima maar dat stil zitten bevalt me ook niet zo goed.

De eerste ontmoeting was al een verrassing…De leguaan bleek lekker in de zon liggen en we waren genoodzaakt om er heen rustig omheen te rijden.

We reden verder richting Nong Nooch Tropical Garden dat is een gebied van ruim 3 vierkante kilometer met alleen maar verschillende bomen en planten. Er staan ruim 1500 verschillende cactusbomen en honderden verschillende palmbomen .. Prachtig om daar in rond te lopen… maar vandaag dus even niet … en reden we er omheen .. om de daar neergelegde caches te vinden. Je komt dan soms op plekken waar geen mens nog ooit komt , maar ontdek je ook de prachtigste bouwwerken zomaar in de middel of no-ware.

Het kaartje op mijn telefoon vertoond na deze dag weer een aantal lachende icoontjes meer.

Nog genoeg te gaan , maar een groot aantal van deze caches liggen er al heel lang en zijn ook al tijden geleden voor het laagst gevonden. Toch even eigenwijs en reden we naar een kustweggetje waar de cache “Het einde” zou liggen. Nou dat was ook het einde …het weggetje naar de kust was smal en hobbelig , maar aan het eind een prachtig gezicht over het water en over een aantal vissersbootjes wat daar in “onderhoud” ligt. De cache zou moeten liggen als magneetje onder een elektrahuisje… De foto laat wel zien dat daar niet veel meer van over was. Dus de volgende DNF ( Did not found) op het lijstje.

We hebben nog wel heel lang gezocht bij de cache “Hole in my live” Geen idee tot we beide nog eens de hint lazen…. en daar stond Title. He He toen viel het kwartje…We moesten dus zoeken naar een Hole.. Die zaten er genoeg in de muur waar we voor stonden. En ja daar lag het kleinood lekker verstopt in een gaatje in de muur.

Na deze heerlijke dag nog even in de avonduren naar Mimose een Italiaans restaurant en daarna verzeilde we bij een grote “attractie”…Waar je natuurlijk niet omheen kan.. daar ga je naar binnen en konden we genieten van een lekker ijsje.

Was het een dag van bewolking en weinig zon, was het een dag van eerst heerlijk in zee zwemmen, maar daarna stil op het balkon.. In de middag nog een rondje heel voorzichtig even wat lopen. … Maar toen in de avond eerst de uitnodiging bij Jaap en Angelien op het balkon.. De heerlijkste gerechten en lekker bier en wijn.

En zijn we nog even met z’n allen naar het vis restaurant gegaan om daar de heerlijkste gerechten voorgeschoteld te krijgen. En toch is er altijd wel een moment dat het over de politiek moet gaan… Nu begon ik er zelf over omdat ik via de mail een uitnodiging had gekregen van het ministerie van buitenlandse zaken dat ik als Nederlander in het Buitenland toch mag stemmen… Tja duidelijk maar dan ontstaat natuurlijk direct in de groep … De vraag Ja …. maar op wie dan wel.. Je begrijpt daar waren nogal wat verschillende meningen over .. Los van wie welke mening had…

We besloten om na het heerlijke eten toch nog maar even een drankje te gaan drinken bij “BOEM”. Nu zegt dat niemand wat , maar voor ons hier is Boem een begrip. Het is in eerste instantie een restaurant waar je heerlijk kunt eten, maar ook een goede massage plek…

Maar de grap was wel dat we midden in een familie feestje terecht kwamen.

Het jongste kind was vandaag 3 jaar geworden en de hele familie was bij elkaar om dit feestelijk te vieren. Wij kwamen daar met z,n zevenen aan lopen en vroegen kunnen we nog wat drinken… Ja natuurlijk was het antwoord en werden feestelijk betrokken bij de verjaardagspartij.

Gelukkig is onze “Boem” dichtbij …dus met z’n allen nog een klein stukje lopen en allemaal veilig weer thuis.

Ja en dan ben je thuis en denk je…Nu naar bed… Maar over een uurtje begint Barcelona en begint Ajax… Dus toch nog maar even een drankje en wachten op het begin. Sorry voor de Ajax aanhangers…Ik heb het een half uurtje aan kunnen zien en heb toen maar besloten om naar bed te gaan.

Dat was vandaag een dagje “balkon” . En dat voelt niet zo goed. Na een paar uur ben je het toch wel zat en ga je voor het eerst deze reis merken dat je eigenlijk je een beetje verveelt. Eerst in de ochtend nog de dames binnen om het huis schoon te maken, en dan vlucht ik meestal naar boven om dan samen met Coote en Piet een bakje koffie te drinken. Maar daarna als de dames klaar zijn en het appartement weer spik en span is…dan is het weer gewoon zitten op het balkon , lekker in het zonnetje!!…. nee nee …dat is veel te heet. Vanmiddag was het op het balkon in de zon boven de 40 graden. Dat is ook voor mij veel te warm. Dus in de schaduw wat zitten lezen en op de achtergrond Radio2 aan en dan je realiseren dat het in Nederland nog maar heel vroeg in de ochtend is en er ieder half uur File meldingen langs komen. Bijna surrealistisch de gedachte… Maar ja dat is het gekke van tijdsverschil. Aan het eind van de middag toch nog maar even richting strand gelopen… Nou ja lopen.. Heel langzaam gaat prima en zonder pijn… Maar gelukkig is mijn favoriete strandtentje nog geen 50 meter lopen… En daar echte jumbo’s gegeten… Als bewijs hier het fotootje..

Daar kan onze mossel niet aan tippen… Daarna nog even genieten van onze zon die zoals iedere dag weer een voorstelling geeft van …Het langzaam maar zeker wegzakken in de zee.

Nu nog maar even kijken of de Firma Delta al bezig is om mijn internet verbinding weer in orde te maken.

Ik begrijp dat Delta hier ook niet aan kan doen… Maar afgelopen woensdag werd mijn internet verbinding verbroken en hoorde ik van de buurman dat er mensen van de KPN bezig waren om ook voor KPN een glasvezel in de straat in te graven… Welk een verspilling… Maar ja daar mag je natuurklijk niets over zeggen. In ieder geval vanaf dat moment had ik thuis geen internet meer en was alles onbereikbaar… Let wel… Tot nu nog steeds geen internet en telefoon en dus ook geen televisie.. Want ja als je een abbonement via glasvezel hebt dan loopt ook alles over dat ene draadje. Dan mag ik blij zijn dat ik nu niet thuis ben en de verbinding alleen maar nodig heb voor de automatisering en het kunnen inloggen op mijn eigen server. Op dit moment niet echt belangrijk… Maar ja nu bijna een week geen internet dat duurt toch wel heel erg lang. Ben heel erg benieuwd wanneer ik weer kan inloggen en alles weer kan regelen.

…… Wordt verv….

Gisteren zouden we een dagje gaan Geocachen en vol goede moed opweg.

Maar na de eerste stop voelde ik bij het uitstappen een hevige pijn in mijn kuit… En kon daarna nog amper lopen.

Toch nog naar de eerste geocache gestrompeld …en gelukkig gevonden, maar daarna hebben we nog een ritje door de mooie natuurlijk gemaakt maar ben ik niet meer uit de auto geweest.

Terug in baan somprasong direct maar de mij bekende masseuse gegaan en gevraagd… “What to doe ??” . Duidelijk werd mij dat ik de kuit niet mag belasten en dat zij vreesde voor een “you have a wiplach” vrij vertaald een zweepslag dus.

Vandaag wordt mijn lokatie…. Balkon .

Nu maar hopen dat dit niet te lang gaat duren..