Ver weg maar toch dichtbij.

Categorie: Thailand2022-2023 (Pagina 1 van 6)

Vuurwerk

Het is zaterdagavond en in de verte (20 km ) is het enorme vuurwerk festival aan de gang. Ik ben even naar de bovenste verdieping gelopen en zie het vuurwerk spektakel op grote afstand. Op ons strandje hier in Ban Amphur worden de laatste voorbereidingen getroffen voor het grote festival dat hier morgen gaat plaats vinden.

En dan plotseling om 9 uur in de avond vanaf het hotel naast Baan Somprasong, waar ik nu ben, een gratis vuurwerk show .

Terug in Nederland

De taxi was precies op tijd . Het was best druk druk onderweg naar Bangkok maar ruim optijd op de luchthaven en nu kijken of alles in orde is om weer veilig door de douane te komen en lekker rustig nog even winkelen .

Het vliegtuig verliet op tijd de pier en toen was het domweg 12 uur zitten en wachten tot de landing werd in gezet op Amsterdam Schiphol.

Onderweg op bijna 13 kilometer hoogte zie ik nog een ander vliegtuig op de zelfde hoogte vliegen. Zo boven de wolken met de opkomende zon.

Een bewijs dat het flink geregend heeft hier de afgelopen dagen was duidelijk te zien toen we Schiphol naderden… Tjonge was een water.

Fantastisch dat Michiel me stond op te wachten en heerlijk in een lekker warme auto konden we naar Kloetinge rijden.

Nu is het zorgen dat alles weer bewoonbaar wordt en dat ik weer snel aan dit koude klimaat ga wennen.

Dit was de laatste blog in de serie Thailand2022-2023 …. Dank voor alle leuke reacties en wie weet krijgen we nog een vervolg maar dan in de serie Thailand2023-2024.

Wachten op de Taxi

Vandaag de laatste wandeling en even spartelen in zee. Opruimen en inpakken.

Ik had vanmorgen ons wandelpad helemaal alleen , er zijn nog maar heel weinig “Farangs” hier in Ban Amphur. Alleen de honden en de duiven waren zoals iedere dag weer volop aanwezig. Nu alles in het appartement opruimen , koffer proberen dicht te krijgen en dan maar wachten op de taxi die mij naar Bangkok brengt.

Het is een heel gek gevoel dat er nu al weer 4 maanden zijn omgevlogen. Het lijkt wel of de tijd hier twee keer zo snel gaat.

Tijdens het inpakken luisteren naar Radio2 en dan jammer genoeg ook kunnen luisteren naar de weersverwachting vandaag en de komende dagen… TJA…

Nog maar even een foto als herinnering van het fantastische uitzicht wat ik de afgelopen 4 maanden had en het heerlijke zonnige en warme weer wat hier in Ban Amphur , Thailand tijdens die periode aanwezig was.

Tot straks weer … op weg nu naar Kloetinge.

Hoe mooi kan het zijn !

Het is iedere avond weer een fantastisch schouwspel als de zon richting de horizon gaat. Maar gisteravond was het weer één van die avonden dat je niet uit gekeken raakt op het schouwspel van veranderende kleuren en silhouetten.

En na al dat mooi’s mezelf ook maar even verwennen en een heerlijke vis besteld.

En als afsluiter nog maar even een extra biertje en genieten van de steeds donkerder wordende lucht. En maar niet te veel denken aan volgende week .. Dat zal even wennen worden denk ik.

een periode van afscheid nemen

De afgelopen dagen is hier vanaf de compound iedereen nu vertrokken. Vanmorgen ging als laatste Mia met haar broer weer terug naar Nederland.

Daarna voor mij nog even een paar rondjes over de boulevard en lekker een plons in de zee. Snel douchen en was het wachten op de schilder.

Coote en Piet hadden nog op de valreep een schilder bestelt.. echter die meldde zich vorige week ziek en kon de klus niet afmaken. Afgelopen dinsdag gingen Coote en Piet al terug naar Nederland. Het was dus vandaag aan mij om de schilder te ontvangen en te zorgen dat alles weer netjes in de verf kwam.

Ondertussen was het rustig wachten tot de schilder klaar was.. Maar even gedacht dat het Happy hour was.

Nog maar een keer … van alles wat

Eergisteren de verjaardag van Mia gevierd. 81 jaar en still going strong.

Mia die gaat as donderdag ook weer naar Nederland en vandaag gaan Coote en Piet ook alweer terug naar Nederland. Het wordt bijna het idee dat ik as zondag hier het licht uit ga doen.. Want van het Nederlandse clubje ben ik nu de laatste die hier nog op de compound ben.

Gisteren nog gezellig even samen op het strand ons te goed gedaan aan wat heerlijke Thaise gerechten.

En nog even de tijd genomen om een paar foto’s te maken van ons uitzicht vanaf het balkon . Reken maar dat ik dat zal missen… Fantastisch toch !! om zo over zee te kunnen kijken en de zon langzaam in zee te zien zakken.

Ook nog een paar foto’s van de andere kant… zeg maar de voordeur gallery. Je kijkt dan richting de grote stad en de flatgebouwen in de verte zijn al goed te zien. Op de voorgrond de openbare gym. Daar staan allerlei toestellen en daar maken de Thaise mensen veelvuldig gebruik van. Vooral in het weekend is het hier heel druk.

Van alles wat !

Je merkt nu ook bij mij dat het aftellen is. De laatste week breekt aan en ook de vorige week was alles hier erg rustig. Je doet nog wel de standaard dingen, lopen, zwemmen en na het zwemmen lekker douchen en dan met het ontbijt het late journaal van 12 uur kijken. Gisteren was de eekhoorn ook weer druk bezig in de boom voor mijn balkon. Je kunt daar uren naar kijken hoe dat kleine beestje met zo’n gemak door die boom heen klautert.

En de wekelijkse boodschappen in de stad zorgde ervoor dat we een heerlijk soepje gingen eten bij MK. De procedure van MK is… Je bestelt een pan soep..Die pan bevat alleen een bouillon. En alles wat je in de pan wil gooien kan je erbij bestellen. En dat gaat van groenten , vlees of vis..Noem het maar op.

Sorry…. was een beetje te laat met foto’s maken… Maar het was heerlijk. !!

Tijdens mijn fietstochtje door het dorp nog even wat foto’s gemaakt van de haven waar de vissersbootjes al weer klaar lagen om uit te varen.

Zo vliegt de dag voorbij en ga je alweer richting “zonsondergang”. Het dagelijks spektakel wat iedere dag weer talloze mensen naar het strand lokt en laat genieten van dit dagelijks gebeuren.

De schilder die hier bij het strand iedere dag aan het schilderen is…heeft een leuke opdracht gekregen om een foto van het uitzicht vanaf het balkon na te schilderen.

Heel knap gedaan… en het schilderij hangt nu bij Coote en Piet in de woonkamer.

Nog even een laatste blik vanaf het strand naar mijn balkon… daar bij de dikke gele boom links op de foto …tweede verdieping.

Nog een paar weken

Je merkt nu al dat de mensen hier weer vertrekken en dat het al wat rustiger wordt. Afscheid etentjes geweest en in het vooruitzicht, deze week nog een verjaardag van een van de hier aanwezige mensen en dan gaan nadenken over ….waar alle spullen laten en goed opbergen zodat … als ik terug kom alles er nog is.

Dat neemt niet weg dat er alle tijd over blijft om eens rustig met Piet de buurman naar de Veruna te rijden en daar heerlijk te lunchen, te relaxen en rond te kijken hoe er op de zeilschool les wordt gegeven. De Veruna is de naam van de watersportclub van Pattaya… Hier genoemd de Veruna Yacht Club.

S’avonds eerst even op het balkon samen een drankje en daarna met z’n alleen naar het strand voor een laatste avondmaaltijd van Peter… Die vertrekt morgen alweer en geeft regelmatig aan ….Daar helemaal geen zin in te hebben.. gelet het weer wat er nu nog in Nederland aanwezig is. He ?? Het weer .. aanwezig !! Gekke zin . Aanwezig !!! dan zou je het aan kunnen raken. Nou dat lijkt me duidelijk …als je je hand buiten de deur steekt wordt hij nat !! ha ha . Hier wordt je hand hartstikke warm.. Maar het is wel hetzelfde: “Weer” . Dan blijft de hier veel gemaakte opmerking in stand en weer een waarheid als een koe …. “Same Same but different”

Gisteren was het weer een vrolijke en drukke bedoening op het strand… De zoveelste bruiloft die ik nu heb mogen meemaken.. Nou ja meemaken..Je kan er niet omheen. Het vuurwerk , en de keiharde muziek zorgt er wel voor dat je even gaat kijken en ziet hoe de vele gasten zich vermaken rond het bruidspaar. Maar als je dan terug bent in je appartement dan blijf je de lage tonen horen en lig je nog lang noodgedwongen te luisteren naar de herrie die van het strand komt.

Speedway Cart

We zijn weer met een groepje mannen naar de cart baan geweest en hebben daar weer geprobeerd om een vleugje van de adrenaline die Max Verstappen moet voelen op te wekken. Nou… Ik heb er alleen maar vreselijke spierpijn in mijn boven armen van over gehouden. De carts hebben natuurlijk geen stuurbekrachtiging, dat betekent dat je zelf die dikke sliks de bocht in moet sturen.. En dat kost kracht.

wachten tot we worden aangeduwd.

Avond eten

Met een heerlijke koele zeebries zitten wachten bij “Pa Beng- restaurant” op het strand van Ban Amphur .

Ik weet nu dat ik dat heel erg ga missen over een paar weken.

En trouwens ook de heerlijke lobsters… Zaterdag was de laatste dag dat Jaap en Angelien hier waren en zijn we naar een speciaal “kreeften” restaurant gereden. Daar hebben ze de lobster in 5 verschillende manieren klaar gemaakt en dat moet je een keer gaan proeven natuurlijk..

Een aanrader Heerlijk

« Oudere berichten

© 2024 Leen's Weblog

Thema gemaakt door Anders NorenBoven ↑