de koffers zijn dicht. Nu nog een ritje naar Schiphol en inchecken. Vanaf morgen is het voor een aantal maanden … korte broeken weer !!!
ik mag nu met een gerust gevoel naar de heerlijke warmte . De schuur is wind en water dicht en Michiel kan nu beginnen met opruimen en inrichten.
en dan te bedenken dat we een aantal maanden geleden zo begonnen
Het is weer November en de warme zon is hier sporadisch zichtbaar. Ticket is geregeld, koffers zijn bijna ingepakt en nu de laatste dagen zorgen dat alles in huis ook weer in orde is. En dan kan en mag het aftellen weer beginnen. Nog een paar dagen en kan ik weer genieten van de heerlijke warmte en …. misschien nog wel belangrijker : In de mode komen van : Alles mag maar niets moet.
De zomer is weer voorbij, maar dat betekent dat de periode “lekker warm in Thailand” weer steeds dichterbij komt.
Nu hier alles weer aan het in orde brengen zodat weer voor de komende winter alles in orde is.
Dat klinkt misschien gek , als je 5 maanden in het buitenland woont maar zo voelt het wel. Prima om weer terug te zijn in Kloetinge en hier weer alles in orde maken.
Want ja er gaan toch dingen kapot … ook al ben je zo lang van huis.
Vanmorgen weer de eerste keer de wasmachine aangezet… Ja jammer …. !!!
De waterkraan zat muurvast en dat betekent dus geen water naar de wasmachine. Om 9 uur precies stond ik al bij de Praxis om een nieuwe kraan en nu kan de eerste was in de machine. De wasmachine die startte gewoon op..
Ook ontdekte ik dat het rolluik in de slaapkamer vast zit. Dus geen rolluik meer in de slaapkamer. Offerte aangevraagd voor een nieuw rolluik. En die kreeg ik gisteren binnen. Laat ik het voorzichtig zeggen… “Daar schrik je je helemaal het lazerus van”. Worden die dingen tegenwoordig van goud gemaakt ???
Nog maar eens goed over nadenken of dat rolluik nog wel echt nodig is .. Ook merkte ik dat de raamuitzetmoter niet meer werkt. Dat betekent dat in de serre het dakraam niet meer open en dicht gedaan kan worden. Ik ben een beetje bang om daar nu ook een offerte voor aan te vragen !! Dat zal dan ook wel de nodige honderden euro’s gaan kosten.
Meer heb ik nog niet ontdekt….. en hopelijk blijft het hier ook bij.
Nu maar weer in de tuin …. kijken of er tussen het vele onkruid nog echte meerjarige planten staan !!! Zelfs op de straatsteentjes in de tuin groeit het mos en komt het onkruid overal tussen de steentjes omhoog.
M.a.w : “Hoe gaat het met je? ” ….. Hartstikke druk!! Heel veel te doen
Ik werd woensdag gebeld door een meneer die vroeg of ik wat kwijt was !!. Zijn vrouw had dus mijn koffer meegenomen en ontdekte dat het haar koffer niet was…. Omdat de code niet werkte !!!….
En gisteravond werd keurig mijn koffer weer thuis afgeleverd door een koerier van Schiphol. En alles zat er nog in.
Nu de eerste was in de machine en proberen weer in het gareel te komen, te wennen aan de Nederlandse temperaturen en de nattigheid.
In het vliegtuig onderweg naar Nederland zag ik de omtrekkende bewegingen die het vliegtuig ondernam. Zonder al die oorlogen in Gaza en Oekraïne zou je denken dat de piloot een onweersbui aan het ontwijken was … Maar nu ?? Is dit om alle ellende op de grond te ontwijken ?
Op het vliegveld in Bangkok staan er iedere dag zo rond het middaguur altijd twee lange rijen bij de balies en vertrekken de twee vliegtuigen richting Nederland altijd vlak na elkaar. Deze keer was EVA-Air een keer sneller weg dan het vliegtuig van KLM.
Daar sta je dan te wachten bij de bagageband op Schiphol…. De eerste koffer zie al snel verschijnen…Maar waar blijft die tweede koffer. Wel zie ik een soort gelijke koffer al een paar keer langs komen maar die is niet van mij. Na de derde keer werd ik echt ongerust en bekeek de soortgelijke koffer en zag dat hij van een Thaise dame was. Freek en Michiel die stonden buiten te wachten en al met al heb ik daar ruim een uur staan de wachten. Met als resultaat dat ik de koffer van de Thaise dame heb achter gelaten bij de douane en zonder mijn eigen koffer heb moeten vertrekken. Bij de balie een vermissingrapport opgemaakt en nu maar hopen dat de Thaise lady de koffer komt terugbrengen.
Klote maar helaas. Het zou heel erg vervelend zijn als ik de koffer niet zou terug krijgen , er zitten heel dierbare herinneringen in.
Afwachten en hopelijk krijg ik snel een telefoontje dat de koffer wordt nabezorgd.
Nog nagenietend in gedachte van het heerlijke etentje gisteravond. Nu wachtend op het inchecken om terug te vliegen naar Nederland.
tot zover gaat alles zonder problemen. Nu het vooruitzicht van 12 uur stil zitten.
Eigenlijk zou zo’n laatste dag niet moeten bestaan… Alles bijna ingepakt en nu is het gewoon wachten tot de taxi komt en je wegbrengt naar het vliegveld.
Gisteren nog een heerlijk etentje bij Coote en Piet op het terras. Chan de hulp van Mia had heerlijke grote schelpen gebakken in de oven. De grote “shell” schelpen waren echt verrukkelijk.
Vandaag nog even langs verschillende mensen om gedag te zeggen en dan morgenochtend vroeg op weg , terug naar Nederland.
Aanstaande dinsdag dan is mijn verblijf hier in Thailand weer voorbij en wordt het weer wennen aan en zomertje in Nederland.
Het is dus aftellen geblazen en daar hoort natuurlijk iedere dag wel een “laatste keer” bij. Zo ga je voor de laatste keer naar je favoriete restaurant, eet je nog een laatste keer met vrienden en ga je samen voor de laatste keer naar de golfbaan.
Allemaal …. Happy days… natuurlijk.
Wat wel opvalt is dat de temperatuur nu echt aan het stijgen is. Vanaf de laatste week van maart tot nu is het iedere dag wel een beetje warmer geworden. En de lange termijn berichten zijn niet echt vrolijk. De verwachting is dat de komende dagen de temperatuur tot boven de 40 graden zal stijgen . Zeker geen pretje als je buiten in de zon moet werken.
Zelf zorg je er voor telkens in de schaduw te verblijven en alles rustig aan te doen. Maar je lichaam is de hele dag nat, bezig te koelen en dat zorgt ervoor dat je regelmatig naar de koelkast loopt om weer een slok koud water te nemen.
Eerlijk is eerlijk in al die 20 jaar dat ik nu in Thailand kom ben ik nog nooit eerder in April in Thailand geweest. Hebben we nooit ervaren wat het betekent om in zo’n extreme warmte te moeten leven. De Thai zelf hebben er niet zoveel last van. Die zijn het gewend. Maar voor ons de “farang” die voelen nu toch echt wel dat dit soort temperaturen niet gezond zijn voor een “blanke !!”
Natuurlijk lopen Piet en ik nog iedere ochtend ons loopje langs het strand en gaan we na een paar keer heen en weer gelopen te hebben nog even in zee zwemmen. Het is een bijzondere ervaring om het zeewater in te lopen en dan het gevoel te hebben dat je een warm bad in loopt. Ongelofelijk hoe warm het zeewater is. De bovenste 10 centimeter van het zee oppervlak is gewoon erg warm , zeker boven de 30 graden. Natuurlijk is die opwarming ook onderhevig aan de ondiepte hier van de zee. De eerste 50 meter vanaf het strand blijft het erg ondiep en kan je bij laag water gewoon blijven lopen tot je middel in het water. Maar toch … zo warm heb ik de zee nog nooit ervaren.
Zelfs het zwembad ligt er verlaten bij…. Veel te warm !!