Auteur: admin (Pagina 1 van 15)

Deze titel vraagt om enige uitleg. Niet voor de mensen die hier al vele jaren komen. En voor de mensen die hier in Ban Amphur wonen al helemaal niet.

58 is de naam , die wij aan dit restaurant hebben gegeven, van een trottoir langs de snelweg de sukumvit. Al eerder uitgelegd dat het dorpje Ban Amphur langs de snelweg naar het zuiden ligt en de sukumvit loopt dwars door het dorpje. Nu is het niet zo dat een snelweg in Thailand het zelfde is als een snelweg in Nederland. Op een snelweg in Thailand kan je rustig met meer dan 100 kilometer per uur langs scheuren maar je mag er ook met de fiets op rijden. Dus gewoon langs de snelweg op het trottoir staan een groot aantal tafeltjes en stoelen en vanuit een garage box ( met nummer 58 erop ) achter het trottoir wordt er voedsel bereid om de klanten te voorzien van het heerlijkste Thaise voedsel.

Je begrijpt dat sommige woorden van je tafel gezelschap soms in de herrie verloren gaan. Maar het overheerlijke eten wat telkens maar weer wordt voorgeschoteld vergoed dat ruimschoots. En ook weer vanavond kwamen we daar een aantal bekende gezichten langs of kwamen daar even een maaltje afhalen om thuis op te eten. We hebben allemaal natuurlijk gelezen over de “streetfood” in Thailand . Gisteravond was er weer een mooi voorbeeld voorhanden waar ik toch nog wat over wil zeggen. …. Je zit in een restaurant , welleswaar gevestigd op een troittoir langs de snelweg, … maar dan komt er een karretje aanrijden en die zet zijn kar rustig langs het trottoir en begint daar een heerlijke bananen pannenkoek te bereiden.

Dan moet je wel heel sterk in je schoenen staan om die verleiding te weerstaan. !!!

Maar zeg nu zelf … Een restaurant in een restaurant !!! Het kan allemaal hier.

In Thailand is 5 december een vrije dag voor heel veel Thaise mensen. 5 December is de geboorte dag van de oude koning Bhumibol. En als teken van herdenking lopen heel veel Thaise mensen dan in een geel t-shirt. Nu is in Thailand de 5 december uitgeroepen tot vaderdag.

En op zo’n moment dan denk ik terug aan , nu alweer 62 jaar geleden, aan mijn moeder. 5 December overleed mijn moeder , ze was pas 45 jaar en ik was toen net 15 jaar. Nu zittend op mijn mooie balkon kijkend over de zee en zie ik de zon langzaam achter de horizon verdwijnen. De lucht kleurt orange -rood en zorgt voor prachtige gekleurde schaduwen over de palmbomen .

Terug denkend aan die avond , nu 62 jaar terug zag ik de jutte zak vol met cadeaus nog staan. En papa zij dat we de cadeaus best open mochten maken, tenslotte was de Sint niet voor niets langs gekomen.

Even slikken !!

Ja ook hier moet je boodschappen doen. En vandaag maar weer eens op pad geweest om de nodige lekkernijen in de koelkast te krijgen. Voor ij is de dichtbij zijnde grote supermarkt zo’n 15 kilometer van het dorpje waar ik zit. Ban Amphur ligt eigenlijk langs de snelweg naar het zuiden , richting Cambodja en als je richting het noorden gaat dan kom je eerst langs Pattaya en 150 kilometer verderop ligt de grote metropool Bangkok.

De snelweg hier heeft een naam en iedereen noemt de snelweg : Sukumviet… Het is dan , als je geen eigen auto hebt, de bedoeling dat je langs de kant gaat staan en wacht op een lokale taxi die regelmatig langs komt. En ongeacht de afstand… zolang je op de Sukumviet blijft kost je meerijden met zo’n taxi 20 Baht. De Thai noemen zo’n taxi een Songteaw en is in Thailand het goedkoopste openbaar vervoer.

Aangekomen bij de supermarkt Tesco-Lotus kom je in een walhalla van producten. Ik schat dat het totale oppervlakte van de winkel meer dan 10000 m2 is. En onderverdeeld in diverse afdelingen. De voedsel afdeling, de kleding, de elektronica, de witgoed, de apotheek en medicijnen…. enz , enz.

En wat schetst dan je verbazing als je tussen een van de schappen loopt ….Dan hoor je achter je … ” He..Kuhn Len” . Je komt dan een oud inwoner tegen van Baan Somprasong met zijn verloofde !! Ach ja de wereld is klein !!

Vanavond hebben ze ook de tuin rond het zwembad helemaal versierd met lampjes en dat geeft de komende weken dit uitzicht vanaf het balkon.

En natuurlijk ook zelf mijn kerstboompje weer klaar gezet.

Gisteren toch maar even door gezet en de laatste radartjes erin gezet… en warempel de klok ging keurig lopen en de klepel bleef heen en weer gaan. Waar ik me nu direct zorgen om maak is : Hoe lang blijft deze houten klok hier in volle glorie staan, in de wetenschap dat dit volkomen onbehandeld hout is en dat hier iedere 4 weken een mannetje langs komt om met een grote gifspuit alle houten wanden en keukenkastjes te bespuiten. Wanneer dat niet gebeurd dan heb je na een paar maanden geen , nou ja niet overdrijven… maar toch behoorlijk wat gaten in de houten kastjes. De termieten in Thailand die zijn nog steeds niet uitgeroeid en eten er iedere dag nog lustig op los. Iedere bewoner van dit appartementen complex is daarom vreselijk blij dat er iemand iedere maand weer even langs komt om te zorgen dat er geen termieten de lust hebben om aan de keukenkastjes te beginnen. Maar ja hoe zit het met mijn klok… Effe afwachten, ben heel benieuwd.

Gisteravond heerlijk en rustig op afstand nog even naar het vuurwerk gekeken en lekker op het strand zitten eten. En vanmorgen ook de kerstboom weer opgezet.
December kan beginnen en laten we hopen dat het voor iedereen een mooie , gelukkige en voorspoedige laatste maand van het jaar wordt.

Terwijl wij rustig in Ban Amphur Beach zaten te genieten van ons drankje en heerlijke thaise gerechten was het grootste vuurwerk festival druk bezig in Pattaya. Ieder jaar komen naar dit twee daags evenement meer dan 100.000 mensen toe. In de wetenschap dat je na afloop van het vuurwerk ruim 4 uur bezig bent om van de beach-road naar de doorgaande weg te komen die weer terug gaat naar Ban Amphur…. hebben vele van ons hier gezegd… We zien het wel vanuit de verte dan is het al mooi genoeg.

Maar om een indruk te geven wat al die mensen hier gisteravond hebben gezien :

Wij zaten lekker rustig bij ons vrijdagavond restaurant : Oscar.

De meeste expats en buitenlanders komen iedere vrijdagavond hier bij elkaar en drinken en eten wat. Heel grappig hoe je dan aan één tafel soms drie verschillende talen hoort en telkens attent moet zijn in welke taal je nu weer antwoord gaat geven. En dan onwillekeurig merk je direct dat de hollanders geen enkele moeite hebben om in een andere taal te spreken… Echter ook gisteravond was er natuurlijk ook weer een Fransman bij die maar heel moeilijk een andere taal sprak en eigenlijk uitsluitend in het Frans met je probeerde te converseren.

Morgenavond maar even naar de pier in op Ban Amphur beach lopen en vanuit de verte naar het vuurwerk kijken.

Na nog een ochtentje puzzelen beginnen de eerste contouren zichtbaar te worden….. Maar ik ben er nog lang niet uit hoe alles in elkaar moet gaan steken.

Dus gewoon echt ontspannen blijven frobelen = vrijblijvend knutselen

Donderdagavond in de Sandbar in Jomtien werd het 20 jarig bestaan van de Nederlandse Vereniging in Pattaya gevierd. Een uitbundige avond vol met muziek , standup comidian en natuurlijk een drag queen kon niet ontbreken.

Het is wel een gek idee dat je de hele avond daar alleen maar Nederlands praat en dat iedereen ook elkaar verstaat… Nou ja verstaat… !!!! Als de Thai muziek maken dan moet dat altijd loei hard en is enige conversatie nauwelijks nog mogelijk. Ik zat naast Annita een bijna 80 jarige dame die haar hoorapparaten had thuis gelaten …. Je begrijpt dat ik nu een redelijk schorre stem heb en vandaag maar eens heel rustig aan doe om mijn overbelaste stembanden weer enige rust te geven.

Zo gingen Mia en ik gisteravond op weg naar de Sandbar . De dresscode was Rood, wit en blauw… Daar voldeden we prima aan.

Nog wat foto’s om een impressie te geven van het feestje in de Sandbar..

Ik heb mijn verjaardags cadeau van de kids mee genomen naar Thailand en ben daar vandaag mee begonnen.

Ik vind het echt fantastisch hoe zo’n puzzel in elkaar moet worden gezet en het is geen moment van onachtzaamheid of je maakt wel een klein foutje.. Ontspannen, nee dat niet maar het is wel genieten … Nou ja na ruim 4 uur bezig te zijn geweest heb ik toch maar besloten om nu eerst maar eens wat andere dingen te gaan doen.

Maar af is de klok nog lang niet.

De titel zal niemand iets zeggen, en zeker de mensen die hier nog nooit geweest zijn. Lin is de eigenaresse van een klein restaurantje hier ongeveer een kilometer vandaan. En regelmatig fietsen we daar naar toe om lekker te eten. En omdat het hier in de buurt is zie bijna altijd wel bekende of kennissen die ook Lin hebben uitgekozen om weer eens lekker te eten. Gisteren ontmoeten we daar vrienden van Marion en Peter en het werd een uitbundig heen en weer gebabbel over boten, varen en natuurlijk de verbouwing van het huis van Marion en Peter en natuurlijk… “Hoe erg !!!” is de nieuwbouw hier voor het Sompong Condo. ( waar ik ook al over geschreven heb )

De conclusie was al snel een feit…. Zolang je de zon nog ziet ondergaan in de zee … Heb je nog een fantastisch uitzicht !! Daar konden we ons allemaal wel in vinden.

Na het geweldige “sportieve” weekend eerst in de vroege ochtend de dagelijkse gebruikelijke zaken… lopen, zwemmen en een lekker bakje koffie : “Rustig aan”

Aan het eind van de ochtend een stukje wezen fietsen met Piet. Maar voordat dat mogelijk was eerst de fiets weer in orde maken. De banden waren leeg en de verlichting moest ook worden opgeladen. Maar alles weer in orde en we zijn even naar de Marina gefietst. De Marina is een grote jachthaven net buiten het dorp Ban Amphur wat best te vergelijken is met de jachthavens rond de Middellandse zee. De prachtigste schepen liggen er en je kijkt je ogen uit naar al die luxe schepen.

Het schip van Jan en Pelt ligt er ook, helaas was Jan niet op de boot en konden we hem niet even gedag zeggen.

Wat wel een enorme verandring liet zien dat was de nieuwbouw voor Sompong Condo. In Sompong Condo wonen een groot aantal Hollanders en vrienden die we al jaren telkens tegen komen. Vorig jaar was met de nieuwbouw begonnen en ik was heel erg benieuwd of er al resultaten te zien waren. Nou dat was heel duidelijk. Het groende braakliggend terrein voor Sompong Condo is nu een groot bouwwerk en de contouren van het nieuwe luxe hotel zijn als aardig zichtbaar. Dus voor heel veel mensen in Sompong Condo geen uitzicht meer naar de zee en nu uitsluitend zicht op een luxe hotel van 4 verdiepingen hoog.