Maand: maart 2023 (Pagina 1 van 2)

Vandaag de laatste wandeling en even spartelen in zee. Opruimen en inpakken.

Ik had vanmorgen ons wandelpad helemaal alleen , er zijn nog maar heel weinig “Farangs” hier in Ban Amphur. Alleen de honden en de duiven waren zoals iedere dag weer volop aanwezig. Nu alles in het appartement opruimen , koffer proberen dicht te krijgen en dan maar wachten op de taxi die mij naar Bangkok brengt.

Het is een heel gek gevoel dat er nu al weer 4 maanden zijn omgevlogen. Het lijkt wel of de tijd hier twee keer zo snel gaat.

Tijdens het inpakken luisteren naar Radio2 en dan jammer genoeg ook kunnen luisteren naar de weersverwachting vandaag en de komende dagen… TJA…

Nog maar even een foto als herinnering van het fantastische uitzicht wat ik de afgelopen 4 maanden had en het heerlijke zonnige en warme weer wat hier in Ban Amphur , Thailand tijdens die periode aanwezig was.

Tot straks weer … op weg nu naar Kloetinge.

Het is iedere avond weer een fantastisch schouwspel als de zon richting de horizon gaat. Maar gisteravond was het weer één van die avonden dat je niet uit gekeken raakt op het schouwspel van veranderende kleuren en silhouetten.

En na al dat mooi’s mezelf ook maar even verwennen en een heerlijke vis besteld.

En als afsluiter nog maar even een extra biertje en genieten van de steeds donkerder wordende lucht. En maar niet te veel denken aan volgende week .. Dat zal even wennen worden denk ik.

De afgelopen dagen is hier vanaf de compound iedereen nu vertrokken. Vanmorgen ging als laatste Mia met haar broer weer terug naar Nederland.

Daarna voor mij nog even een paar rondjes over de boulevard en lekker een plons in de zee. Snel douchen en was het wachten op de schilder.

Coote en Piet hadden nog op de valreep een schilder bestelt.. echter die meldde zich vorige week ziek en kon de klus niet afmaken. Afgelopen dinsdag gingen Coote en Piet al terug naar Nederland. Het was dus vandaag aan mij om de schilder te ontvangen en te zorgen dat alles weer netjes in de verf kwam.

Ondertussen was het rustig wachten tot de schilder klaar was.. Maar even gedacht dat het Happy hour was.

Eergisteren de verjaardag van Mia gevierd. 81 jaar en still going strong.

Mia die gaat as donderdag ook weer naar Nederland en vandaag gaan Coote en Piet ook alweer terug naar Nederland. Het wordt bijna het idee dat ik as zondag hier het licht uit ga doen.. Want van het Nederlandse clubje ben ik nu de laatste die hier nog op de compound ben.

Gisteren nog gezellig even samen op het strand ons te goed gedaan aan wat heerlijke Thaise gerechten.

En nog even de tijd genomen om een paar foto’s te maken van ons uitzicht vanaf het balkon . Reken maar dat ik dat zal missen… Fantastisch toch !! om zo over zee te kunnen kijken en de zon langzaam in zee te zien zakken.

Ook nog een paar foto’s van de andere kant… zeg maar de voordeur gallery. Je kijkt dan richting de grote stad en de flatgebouwen in de verte zijn al goed te zien. Op de voorgrond de openbare gym. Daar staan allerlei toestellen en daar maken de Thaise mensen veelvuldig gebruik van. Vooral in het weekend is het hier heel druk.

Je merkt nu ook bij mij dat het aftellen is. De laatste week breekt aan en ook de vorige week was alles hier erg rustig. Je doet nog wel de standaard dingen, lopen, zwemmen en na het zwemmen lekker douchen en dan met het ontbijt het late journaal van 12 uur kijken. Gisteren was de eekhoorn ook weer druk bezig in de boom voor mijn balkon. Je kunt daar uren naar kijken hoe dat kleine beestje met zo’n gemak door die boom heen klautert.

En de wekelijkse boodschappen in de stad zorgde ervoor dat we een heerlijk soepje gingen eten bij MK. De procedure van MK is… Je bestelt een pan soep..Die pan bevat alleen een bouillon. En alles wat je in de pan wil gooien kan je erbij bestellen. En dat gaat van groenten , vlees of vis..Noem het maar op.

Sorry…. was een beetje te laat met foto’s maken… Maar het was heerlijk. !!

Tijdens mijn fietstochtje door het dorp nog even wat foto’s gemaakt van de haven waar de vissersbootjes al weer klaar lagen om uit te varen.

Zo vliegt de dag voorbij en ga je alweer richting “zonsondergang”. Het dagelijks spektakel wat iedere dag weer talloze mensen naar het strand lokt en laat genieten van dit dagelijks gebeuren.

De schilder die hier bij het strand iedere dag aan het schilderen is…heeft een leuke opdracht gekregen om een foto van het uitzicht vanaf het balkon na te schilderen.

Heel knap gedaan… en het schilderij hangt nu bij Coote en Piet in de woonkamer.

Nog even een laatste blik vanaf het strand naar mijn balkon… daar bij de dikke gele boom links op de foto …tweede verdieping.

Je merkt nu al dat de mensen hier weer vertrekken en dat het al wat rustiger wordt. Afscheid etentjes geweest en in het vooruitzicht, deze week nog een verjaardag van een van de hier aanwezige mensen en dan gaan nadenken over ….waar alle spullen laten en goed opbergen zodat … als ik terug kom alles er nog is.

Dat neemt niet weg dat er alle tijd over blijft om eens rustig met Piet de buurman naar de Veruna te rijden en daar heerlijk te lunchen, te relaxen en rond te kijken hoe er op de zeilschool les wordt gegeven. De Veruna is de naam van de watersportclub van Pattaya… Hier genoemd de Veruna Yacht Club.

S’avonds eerst even op het balkon samen een drankje en daarna met z’n alleen naar het strand voor een laatste avondmaaltijd van Peter… Die vertrekt morgen alweer en geeft regelmatig aan ….Daar helemaal geen zin in te hebben.. gelet het weer wat er nu nog in Nederland aanwezig is. He ?? Het weer .. aanwezig !! Gekke zin . Aanwezig !!! dan zou je het aan kunnen raken. Nou dat lijkt me duidelijk …als je je hand buiten de deur steekt wordt hij nat !! ha ha . Hier wordt je hand hartstikke warm.. Maar het is wel hetzelfde: “Weer” . Dan blijft de hier veel gemaakte opmerking in stand en weer een waarheid als een koe …. “Same Same but different”

Gisteren was het weer een vrolijke en drukke bedoening op het strand… De zoveelste bruiloft die ik nu heb mogen meemaken.. Nou ja meemaken..Je kan er niet omheen. Het vuurwerk , en de keiharde muziek zorgt er wel voor dat je even gaat kijken en ziet hoe de vele gasten zich vermaken rond het bruidspaar. Maar als je dan terug bent in je appartement dan blijf je de lage tonen horen en lig je nog lang noodgedwongen te luisteren naar de herrie die van het strand komt.

We zijn weer met een groepje mannen naar de cart baan geweest en hebben daar weer geprobeerd om een vleugje van de adrenaline die Max Verstappen moet voelen op te wekken. Nou… Ik heb er alleen maar vreselijke spierpijn in mijn boven armen van over gehouden. De carts hebben natuurlijk geen stuurbekrachtiging, dat betekent dat je zelf die dikke sliks de bocht in moet sturen.. En dat kost kracht.

Met een heerlijke koele zeebries zitten wachten bij “Pa Beng- restaurant” op het strand van Ban Amphur .

Ik weet nu dat ik dat heel erg ga missen over een paar weken.

En trouwens ook de heerlijke lobsters… Zaterdag was de laatste dag dat Jaap en Angelien hier waren en zijn we naar een speciaal “kreeften” restaurant gereden. Daar hebben ze de lobster in 5 verschillende manieren klaar gemaakt en dat moet je een keer gaan proeven natuurlijk..

Een aanrader Heerlijk

Gisteren was het dan zover. De noodzakelijke “Border Run” . Vrij vertaald is dat de trip naar de grens om een nieuw visum te krijgen voor Thailand. In principe mag je als “Farang” ( Buitenlander) maximaal 90 dagen achter elkaar in Thailand verblijven. Na die 90 dagen moet je je meldden …of bij de immigration in je woonplaats of als dat moet , een reisje plannen naar de grens van Cambodja en daar een nieuwe verblijfvergunning halen.

Omdat mijn maximale 90 dagen waren verstreken moest ik naar de grens van Cambodja. Nu ben ik natuurlijk niet de enige die dit “probleem” tegen kom. Dus er zijn legio bedrijfjes die met busjes iedere dag heen en weer rijden met de Farangs die weer zonodig langer dan 90 dagen in Thialand willen verblijven.

Ook mijn Hollandse buurvrouw Mia moest een border run maken..Dus afgesproken om samen te reizen. De vriendin en thaise hulp van Mia wist een goed adres voor een bureau en regelde alles voor ons.

Dus gisteren om 5.30 uur in de ochtend vertrokken we uit Pattaya richting de Cambodjaanse grens.

Een fantastisch luxe busje met eigen stoelen. Nog drie andere jongens gingen ook mee en zo reden we tot de eerste tussenstop om even de benen te strekken en sanitaire zorgen te verlichten.

Onderweg kom je dan de leuke toeristische plekjes weer tegen waar we ooit in andere jaren ook langs bent geweest…

Na ongeveer drie en een half uur rijden dan eindelijk de afslag naar Ban Leam . Ban Leam is de grensplaats tussen Thailand en Cambodja. Dat is een grote markt en aan het einde van de markt staat het hek … Einde Thailand . Achter dat bord begint een stukje niemandsland en daar ga je naar toe om je noodzakelijke stempels in je paspoort te krijgen.

Als je dan je stempeltje in het paspoort hebt dat je Thailand verlaten hebt dan kan je je gaan melden bij de immigration van Cambodja en vraag je een visum aan voor toegang tot Cambodja… En natuurlijk dat kost geld maar voor 1900 Bath is dat geregeld en stap je Cambodja binnen. De grap is dan dat je via een dranghek diect naar de Cambodjaanse uitzwaai ambtenaar wordt geleid en daar krijg je weer een stempeltje dat je Cambodja weer verlaat. En sta je binnen 10 minuten weer in het niemandsland tussen Cambodje en Thailand. Aan het eind van dat niemandsland is weer een loket geplaatst met de immigration ambtenaar van Thailand en vraag je weer toestemming om Thailand weer in te mogen. Je krijgt dan weer een visum stempel van 30 of 45 dagen ( afhankelijk van het voorgaand visum) en je bent weer binnen in Thailand.

Dan is het even wachten tot iedereen deze procedure heeft afgerond en gaan we weer drie en half uur in de luxe bus op weg naar Pattaya.

Onderweg natuurlijk nog een paar controlepunten moeten passeren maar de chauffeur draaide zijn raampje open en riep tegen de controlerende millitair… “groep farangs” .. Dus we konden zonder problemen verder en werden nog getrakteerd op een lunch in een echt Thais wegrestaurant. Bij dit restaurant werd het dak koel gehouden door een sproeier op het dak wat contant zorgde dat het dak nat bleef.

Al met al een prima dagje en weer de nodige stempels in het paspoort wat ervoor zorgt dat ik hier tot eind maart nog kan blijven.

Putaluang is de NAVY Golf course en beslaat een enorm complex. Er zijn wel 4 x 9 holes banen op aangelegd en alle banen hebben hun eigen karakter en moeilijkheid graad.

Wij hebben het westelijke en oostelijke gedeelte van de golfbaan gelopen en dat is werkelijk schitterend aangelegd. De richting bordjes zijn heel simpel.. Je gaat nu naar : EAST, SOUTH, WEST of NORTH. En natuurlijk heel veel waterpartijen … Dus ook weer een aantal ballen kwijt geraakt !!!

Daar komt nog bij dat je soms heel goed moet opletten waar je bal naar toe vliegt, als dat aan de rand van de farway gebeurt dan moet je soms haast maken om je bal nog terug te krijgen. Regelmatig zie je aan de rand van de farway … wat ook de bosrand is.. een stel apen rond springen die het leuk vinden om met je bal ervan door te gaan.

Tja… En dan zit je dit te schrijven op het balkon, de thermometer in de schaduw geeft nu zo rond het middaguur 34 graden aan. De ventilator geeft een lekker koel briesje en de verwachtingen voor de komende dagen zijn stabiel en zonnig.

Lees je in de PZC van vanmorgen dat er weer sneeuw in de lucht hangt en dat het in de avonduren nog wel kan gaan vriezen. Dat versterkt bij mij toch wel de gedachte om nog maar een paar weekjes hier rond te blijven hangen…