Ver weg maar toch dichtbij.

Borderrun

Wie ooit in Thailand is geweest en een visum heeft aangevraagd bij de Thaise ambassade in Den Haag zal direct het woord borderrun herkennen. Ook al heb je een visum voor Thailand de geldigheid van zo’n visum is gekoppeld aan een maximaal aantal dagen. Wanneer je langer wilt verblijven in Thailand dan de geldigheidsduur van je visum…Tja dan zal een keer het land uit moeten en dan bij het opnieuw binnen komen van Thailand je visum laten verlengen. De methode om dat te doen is bij een bedrijfje dat daar in gespecialiseerd is een Borderrun aan te vragen. In de praktijk gaat dat als volgt…

S,morgens vroeg wordt je verwacht op de afgesproken plek en daar staat een heel luxe busje klaar. Luxe leren vliegtuig stoelen en volledig voorzien van alle gemakken en airco natuurlijk.

Het busje rijdt naar de grens van Thailand en Cambodja. En onderweg kunnen genieten van de zonsopgang. Vanuit de plaats waar ik nu woon is dat ongeveer 3 en een half uur rijden.

Aangekomen bij de grensovergang wordt je door de mensen naar het eerste loket gedirigeerd om daar je stempel te halen dat je Thailand gaat verlaten. Aan de achterkant van het gebouwtje bevind je je dus in niemandsland de strook tussen Thailand en Cambodja. Je wordt dan verwezen naar het volgende kantoortje en dat is de visum aanvraag om Cambodja binnen te mogen. Telkens sta je in de rij want je bent niet de enige die deze visum verlenging nodig heeft. Als je eenmaal de stempeltje hebt dan wordt je ook echt geacht om Cambodja binnen te lopen en daar eventueel wat te eten en te drinken. In de verte staat het grens Hotel en Casino waar je geacht wordt de nacht door te brengen.

Maar omdat ik met een borderrun busje ben gekomen …. is een overnachting niet nodig en kan ik na een paar minuten al weer terug naar het grenskantoortje van Cambodja om een stempel te vragen die aangeeft dat ik Cambodja weer uit ben gegaan. En dan sta je weer in niemandsland.

vijftig meter verder ga je weer in de rij staan om een stempel te krijgen die je weer toegang geeft tot Thailand. Al met al heeft bovenstaand verhaal ongeveer een uurtje geduurd en kan je het busje weer opzoeken. En dan weer vrolijk 3 en half uur terug rijden naar Ban Amphur.

Onderweg nog een paar foto’s gemaakt:


Ontdek meer van Leen's Weblog

Subscribe to get the latest posts sent to your email.

1 reactie

  1. Ineke

    Wat een gedoe ! En tot wanneer mag je nu blijven ?
    Of is dit het verhaal nog van vorig jaar.

    In ieder geval zien wij dat je het naar je zin hebt. Geniet er maar lekker van.
    Verder nog een heel goed, maar vooral gezond 2024.
    Liefs, Ineke en Henk

© 2024 Leen's Weblog

Thema gemaakt door Anders NorenBoven ↑