De laatste dagen van december tikken weg, al klinkt dat hier meer als het onregelmatige geknal van rotjes die de boze geesten moeten verjagen. Terwijl in Nederland binnenkort de oliebollen in het vet drijven en alle goede voornemens worden afgestoft en bijgesteld, zit ik hier onder de zoemende ventilator te piekeren over een getal. We gaan naar 2026, zeggen we. Maar als ik op een kalender aan de muur kijk, lacht een gouden Boeddha me toe vanuit het jaar 2569.
Ben ik een tijdreiziger ??? Ik loop 543 jaar voor op mijn familie in Nederland. Je zou denken dat ik met die enorme voorsprong wel zou weten wat de winnende loterijnummers worden, of wanneer de glasvezel kabels in de straat en voor mijn deur eindelijk werken. Helaas, de toekomst in Thailand is net zo onvoorspelbaar als het verleden. Ik leef nu in twee tijdzones tegelijk en dat vergt nogal wat rekenwerk voor een man die al moeite heeft met het onthouden van zijn pincode.
Het begint meestal in de supermarkt. Je pakt een pak melk en kijkt naar de houdbaarheidsdatum. Er staat ’15-01-69′. In mijn westerse hoofd ontstaat er onmiddellijk kortsluiting. Heb ik hier te maken met een pak zuivel dat al sinds de Summer of Love in 1969 in het schap staat? Of is dit melk uit een verre sciencefiction-toekomst? Na even rekenen, de boeddhistische jaartelling loopt 543 jaar voor op de onze, besef ik dat het januari 2569 is.
De verschillen tussen het jaartal en de werkelijkheid houdt je nederig. Je kunt wel in 2569 leven, maar als de stroom uitvalt, zit je ook hier gewoon in het donker.
Wat de verwarring compleet maakt, is dat de Thai, pragmatisch en feestvierend als ze zijn, gewoon alles vieren. We hebben nu dus ‘Westers Nieuwjaar’ op 1 januari, waarbij we beleefd doen alsof 2026 begint. Iedereen wenst elkaar “Sawasdee Pi Mai” en er wordt whisky en heel veel bier gedronken. Maar diep in hun hart weten de Thai : dit is slechts een opwarmertje.
Het echte feest is pas in april, tijdens Songkran, wanneer het boeddhistische jaar daadwerkelijk begint. En voor de zekerheid pakken we in februari ook nog even Chinees Nieuwjaar mee, want je wilt de goden van de handel niet beledigen. Het resultaat is dat je hier drie keer per jaar goede voornemens moet maken en drie keer per jaar met een kater wakker kunt worden. Het leven in de tropen is een uitputtingsslag voor de lever, maar een balsem voor de ziel die van feestjes houdt.
Wat brengt 2569 ons (behalve meer rimpels)?
Wat zal het nieuwe jaar brengen? Voor de wereld is 2026 een jaar vol technologische beloftes van AI en een hoop geopolitieke spanning. Weinig goeds denk ik.
Persoonlijk hoop ik dat ik in 2569 iets meer van de Thaise kalmte in mijn systeem krijg. De zon komt morgen gewoon weer op boven de palmbomen. En dat is, in welk jaartal dan ook, een geruststellende gedachte.
Een warme groet vanuit Ban Amphur en heel veel liefde en kalmte vanuit het jaar 2569 gewenst.

Met dank aan Kee Nok voor zijn inspirerende woorden en gedachten.
Ontdek meer van Leen's Weblog
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Geef een reactie