Ver weg maar toch dichtbij.

Nieuwjaarsdag

Vandaag de eerste dag van het nieuwe jaar in China en Vietnam. Veel mensen hebben een vrije dag en gaan naar pretparken of heerlijk zwemmen in de prachtige zee rondom Phu Quoc. Na ons ontbijt zijn wij in een taxi gestapt en die heeft ons helemaal naar het zuidelijkste puntje van het eiland gebracht. Daar hebben we tickets gekocht om met de kabelbaan naar een van de losse kleine eilandjes te gaan. Je komt daar in een luxe paradijs , een complete stad van luxe appartementen, prachtige boulevard en een gigantisch pretpark met waterglijbanen en achtbaan. Maar… al die prachtige appartementen staan leeg. Het is een volkomen spookstad. De posters langs de boulevard laten zien hoe het allemaal zou moeten worden… maar de tijd staat hier stil. Geen enkele activiteit om het af te bouwen en niemand in het stadje aanwezig. Vanuit het pretpark is er verder helemaal niets hier op dit eiland. We zijn met een chuttelbusje naar het strand gebracht en zitten daar heerlijk te genieten van de rust en het uitzicht over de zee.

dit is een foto van het spookstad… allemaal appartementen maar helemaal leeg. Onbegrijpelijk… maar realiteit.

De kabelbaan die ons naar hier bracht is prachtig aangelegd en een geweldig uitzicht over de eilanden.

Zoals ik aangaf dat aan het einde van de kabelbaan er een enorme spookstad is gebouwd… zo ook op het eiland Phu qouc ,daar waar het begin van de kabelbaan is gesitueerd. Ook daar staan bijna alle huizen en appartementen leeg. Een paar kleine restaurant jes zijn open maar verder is alles verlaten.

we begrepen ook al niet waarom het openbaar vervoer niet helemaal naar het zuidelijkste puntje van het eiland ging.. nu lijkt me dat duidelijk… Daar woont niemand. Uitsluitend de toeristen die gebruik maken van de kabelbaan die komen daar langs.

Terug op het eiland was het nog even spannend of we een taxi terug naar huis konden vinden…maar we hadden nog geen meter buiten de aankomsthal van de kabelbaan gezet of er kwam al iemand naar ons toe die vroeg of we een taxi nodig hadden. Ja graag …. en na enig rekenwerk waren we het eens om ons te brengen naar het beste kreeften restaurant aan de oostkust van het eiland. Hier krijg je geen mes of vork… een paar stokjes en een lepeltje was het enige gereedschap om de lobster open te breken en al het heerlijke vlees eruit te peuzelen.

Na deze geweldige maaltijd weer terug naar Duong Dong. Zo heet het stadje waar we verblijven. De chauffeur die ons bij het visrestaurant had afgezet had staan wachten op ons en bracht ons weer keurig terug naar het hotel. Nu even relaxen en vanavond nog maar weer eens een rondje door het dorp . Morgen weer terug naar Thailand. En dan zit er


Ontdek meer van Leen's Weblog

Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.

2 reacties

  1. Evelien Schaap

    man wat geniet je toch heerlijk .geweldig hoor .blijven doen
    en wij genieten mee van je mooie verhaaltjes

  2. Marjolijn

    Ha die Leen, wat beleef je mooie momenten daar, en heerlijk eten daar, kreeft…..top.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

© 2025 Leen's Weblog

Thema gemaakt door Anders NorenBoven ↑