Als Piet en ik hier in de vroege morgen weer langs het strand lopen dan is het iedere dag weer gewoon….Lekker warm… en bespreken we de dingen in de wereld.

Het lijkt erop dat we in een soort leefomgeving zitten waar alles kalm en in vrede verloopt. Ook hier in Baan Somprasong is bijna alles weer compleet, eergisteren is Nico en Gerda aangekomen en nu missen we van de totale groep nog één stel Jaap en Angelien, maar die komen in januari pas. Dat vredige bestaan en het in alle rust en vriendelijkheid zien, van de lokale bevolking hier, is wel een totale tegenpool van wat er in de wereld en in politiek Nederland gebeurt. Iedere dag is het weer verbazend hoe mensen kunnen reageren en hoe star en geblokkeerd mensen kunnen zijn. Waar komt die polarisatie in denken toch vandaan. Hier groet iedereen elkaar en knikt vriendelijk en lacht om de spraak verwarring die er iedere dag weer is …Zeker als een Thai je probeert uit te leggen in zijn of haar beste Thai gemêleerd met een paar Engelse of Duitse woorden. Hier worden we dan juist niet boos of reageren onbegrijpelijk…Maar gaan we weer lachend verder en proberen Piet en ik er achter te komen wat er nu allemaal geroepen is. Als we dan een half uurtje later weer samen de zee in duiken en roepen…Heerlijk , lekker warm, Dan is het leven één bonk geluk en vredigheid. Je zou een poeder moeten kunnen uitvinden wat we over de wereld kunnen uitstrooien , wat onze vrede van hier kan verspreiden.

Genieten van iedere avond een andere kleur en vorm aan de horizon. In de wetenschap dat morgen de zon weer stralend aan de hemel staat.

Slaap lekker

De dag begon opgewekt samen met Piet weer met een half uurtje lopen langs het strand en daarna heerlijk een stukje zwemmen in zee. Bij terug komst in het appartement werd ik duidelijk gemaakt dat het balkon moest worden schoon gemaakt en er even geen plaats was voor mij om daar mijn ontbijt en koffie te nuttigen.

Toen eerst maar ontbijt klaar gemaakt en rustig gewacht tot ik weer het balkon op kon. Een uurtje later was het hele appartement weer schoon en de rust weer terug gekeerd. S’middags arriveerde D&M die schuin boven mij wonen. Dus het groepje Ollanders is weer gegroeid.

Het strandje van Ban Amphur is weer helemaal van de kleine restaurantjes na een week van Loy Krathong Festival. Het ziet er weer gezellig en druk uit. Met z’n allen lekker wezen eten bij Pa Deng restaurant en kunnen genieten van een kleurvolle avondlucht.

Het strand is weer leeg, de afgelopen twee dagen is er door vele Thai weer alles opgeruimd en kunnen de strandtentjes weer hun parasols gaan opzetten en de drankjes en eten weer gaan serveren. Dat was toch wel heel erg gek om zo’n hele week niet op het strand te kunnen eten. Maar daarvoor in de plaats hebben we een geweldig Loy Krathong festival gehad. Natuurlijk , net als iedereen , ook een bootje gekocht en die met volle maan op zee losgelaten. De kinderen hier weten dondersgoed dat het een gewoonte is om met het bootje een muntje mee te sturen. Je begrijpt dat er heel veel kinderen in zee zwemmen om maar zo snel mogelijk bij de “Krathongs” te zijn en dan het muntje eruit te halen. Leuk zakcentje voor de kids.

Een paar foto’s als impressie van het Loy Krathong festival:

En dan natuurlijk in Thailand hoort daar een afsluitend vuurwerk bij.

Vanmorgen wakker geworden na een hele avond muziek en dans voor de deur te hebben moeten aanhoren. De eerste avond van twee dagen vol met festiviteiten , muziek, dans en een helehoop eten. Het gehele strand van Ban Amphur is omgeven van de stalletjes met alle soorten verschillende voedsel. En de Thai die langs lopen die nemen het er goed van. Voor mij is het nu nog wel uitkijken wat je wel of niet moet gaan uitproberen. Een voedselvergiftiging is hier redelijk makkelijk op te lopen. Maar een coconut ijsje kan ik toch niet voorbij laten gaan.

Voor de zekerheid waren C&P en ik al s’middags gaan lunchen bij de Navy. Op het militaire complex wat net achter Ban Sarey ( een klein dorpje hier 5 kilometer vandaan) ligt. Achter de officiers mess is een prima restaurant gelegen wat ook voor de gewone burger toegankelijk is. Daar hebben we veilig en heerlijk kunnen eten. Met een prachtig uitzicht over de Thaise Zee.

Het is zaterdagavond en in de verte (20 km ) is het enorme vuurwerk festival aan de gang. Ik ben even naar de bovenste verdieping gelopen en zie het vuurwerk spektakel op grote afstand. Op ons strandje hier in Ban Amphur worden de laatste voorbereidingen getroffen voor het grote festival dat hier morgen gaat plaats vinden.

En dan plotseling om 9 uur in de avond vanaf het hotel naast Baan Somprasong, waar ik nu ben, een gratis vuurwerk show .

Dat wordt de komende maanden meer regelmaat dan uitzondering… Yoghurt met fruit een eitje en een bak koffie. Wat dan de rest van de dag brengt dat zal iedere dag weer een verrassing zijn.

De tuinman is gisteren langs geweest en heeft de boom voor het balkon een heel eind terug gesnoeid… Het uitzicht naar het zwembad en naar de zee is weer hersteld. Tjonge wat kan zo’n boom in een jaar groeien… Ik heb nog een foto van voordat de tuinman gesnoeid heeft…

Dat was wel even schrikken toen ik de eerste keer het balkon op liep. Maar dit is weer helemaal opgelost.

Gisteravond aangekomen en snel even de eerste dingen uitgepakt en toen nog even samen met Coote en Piet naar het strand. Daar bleek ons favoriete strandtentje nog een tafeltje te hebben staan, maar alle andere strandtentjes waren al weg of hadden ook maar een enkel tafeltje op het strand staan. Navraag bleek dat we het komende weekend weer een zeer lawaaierig weekend te gemoed zullen zien. Het is as maandag 27 November Loi Krathong.

Loi Krathong is een Boedistisch feest dat wordt gevierd als een jaarlijkse dankzegging aan de Godin Mea Kong Ka omdat zij zo,n overvloedige regenval heeft gegeven en daarmee voedsel, drinkwater en transportwegen heeft gerealiseerd. Het woord Krathong betekent “bootje”. Tijdens de Loi Krathong viering worden er kaarsjes en wierook stokjes op een zelf gemaakte “Krathong” geplaatst en die wordt op de rivier of watergang geplaatst en drijft dan weg. Zo worden dan ook je zonden van het afgelopen jaar weggewassen.

Ik was erg benieuwd welke route het vliegtuig zou nemen. Dit in verband met de oorlog in Oekraïne en alle ellende in de Gazastrook. Maar zoals jullie kunnen zien werd een veilige route over Duitsland, Hongarije, Roemenië, en dan over de Zwarte Zee richting Turkije, Iran, Pakistan, Indië en zo naar beneden naar Thailand.

We vlogen ook over het oude vliegveld van Bangkok. Dat ligt in het noorden van Bangkok en was nu goed te zien vanuit de lucht.

na de landing op het nieuwe vliegveld van Bangkok … Suvarnabhumi zijn er gelukkig heel veel lopende banden om te komen waar je moet zijn, namelijk Immigration.

Nog 270 meter te gaan en dan in de rij om je broodnodige stempel in je paspoort te krijgen. En dan onderweg met Jax de taxidriver naar Ban Amphur.

En dan weer mijn vertrouwde uitzicht over het zwembad en de Thaise Zee.

nog even wat eten samen met michiel en de Kids en dan straks naar de vertrekhal.