Terug in Ban Amphur nog even een paar dagen samen met Jetty en Dries…. en dan bestaat het heerlijke leven uit zon, zwemmen, golfen en natuurlijk lekker eten.

Ik heb het lange tijd niet over eten gehad. Maar ook hier wordt er iedere dag gegeten en is de Thaise keuken een weldaad aan smaken en geuren.

Eten langs de straat is in Thailand de gewoonste zaak van de wereld. Niet alleen de geur van de gerechten komt tot je maar ook de verschillende uitlaatgassen van het verkeer wat langs dendert geeft je telkens weer een andere indruk en beleving.

Gisteravond toch ook Jetty en Dries even laten zien dat het eten bij “58” erg lekker kan zijn ondanks de herrie van het langs rijdende verkeer. En te weten dat het eten langs de straat in Thailand een integraal onderdeel van de lokale culinaire ervaring is. Straatvoedsel, bekend als “street food” in het Engels en “อาหารข้างทาง” (uitgesproken als “aahaan khaang thaang”) in het Thais, is overal te vinden, van drukke steden tot afgelegen dorpjes. Het is een betaalbare en smakelijke manier om de diverse smaken van de Thaise keuken te proeven.

Vanmorgen vroeg met de taxi richting Bangkok.

Dit beeld van de olifant met drie koppen zie je al van heel ver weg en lijdt je naar het Erawan Museum.

Het Erawan Museum, gelegen in Samut Prakan, een stadje vlak onder Bangkok staat bekend om zijn indrukwekkende architectuur en culturele betekenis. Het museum is vernoemd naar de Erawan, een mythisch drie-koppig olifantachtig wezen uit de hindoeïstische en boeddhistische mythologie.

Het gebouw zelf is ontworpen in de vorm van een reusachtige Erawan met drie koppen en staat symbool voor de hemel, de aarde en de onderwereld volgens de traditionele Thaise kosmologie. De Erawan wordt ook vaak geassocieerd met goden en hemelse wezens.

Binnenin het museum vind je een schat aan kunstvoorwerpen en religieuze beelden die de Thaise cultuur en religie vertegenwoordigen. Het museum heeft ook een grote collectie boeddhistische kunst en artefacten.

Ja dat was even wennen … zomaar een aantal dagen zonder laptop en ook geen gelegenheid om een weblog te schrijven. maar nu weer terug in Ban Amphur zit ik weer op mijn vertrouwde plekje en achter de laptop.

De afgelopen dagen waren wij… Jetty , Dries en ik op een tripje naar de River Kwai en omgeving. Jetty , ( de vroegere vriendin van Jeannette ) en Dries haar man waren op bezoek bij mij hier in Ban Amphur en we besloten om een leuk tripje naar Kanchanaburi te maken.

Kanchanaburi is de stad waar ook de Brug over de river Kwai is. Deze brug is het begin van de spoorlijn waar in de tweede wereld oorlog zoveel gevangenen zijn omgekomen en hebben duizenden krijgsgevangenen hun leven verloren bij het aanleggen van deze spoorlijn. Nu is er voor de toeristen en belangstellenden nog steeds de mogelijkheid om met de trein deze spoorlijn over te rijden. …. Indrukwekkend en bijzonder.

We zijn ook nog even naar de ere begraafplaats gelopen en dan zie je daar plotseling een bekende naam op het bordje staan.

Christiaan Johannes Iken zoon van Willem Iken en Catharine Brookman. En dat is weer directe familie van Annabelle Iken de vrouw van Michiel Schaap. Al met al een indrukwekkende trip met heel veel indrukken en bijzondere beelden.

Als afsluiting natuurlijk toch nog even de toerist uitgehangen en een heerlijk boottochtje gemaakt door de Floating Market. een ochtend markt waar de Thai met hun bootjes naar toe varen om producten te verkopen. Nu natuurlijk ook een hoop toeristische rommel en snuisterijen.

De olifant die hier gisteren zo parmantig rondliep bleek een centrale functie te hebben in een trouwceremonie.

In Thailand wordt de olifant beschouwd als een krachtig symbool van koninklijkheid, kracht, stabiliteit, en geluk. Het wordt ook gezien als een symbool van voorspoed en succes. De olifant heeft diepe wortels in de Thaise cultuur en geschiedenis, en het wordt vaak geassocieerd met royalty vanwege zijn historische verband met koninklijke ceremonies en veldslagen in het verleden.
Het gebruik van olifanten bij speciale gelegenheden zoals trouwfeesten komt voort uit eeuwenoude tradities en culturele overtuigingen. Het brengt geluk en voorspoed voor het bruidspaar, en het wordt beschouwd als een eerbetoon aan de majestueuze eigenschappen van dit dier.

En dan… na de ceremonie moet er toch ook een rondje op de olifant gereden worden… Vernuftig om te zien hoe de Thai het weer klaar spelen om de bruid en bruidegom heelhuids op die olifant te krijgen.

Iedere dag zwemmen in zee en soms zie je onder je een klein visje langs zwemmen. Ook iedere dag zie je de vissersbootjes uitvaren van de haven hier in het kleine vissersdorpje Ban Amphur. Zelfs hier langs het strand staan de vissers met hengels te vissen.

Wat mij steeds verbaast is dat ik daadwekelijk bijna geen vis gevangen zie worden.

Maar gisteravond zag ik twee vissers bij laag water uit de zee komen. Je kan hier bijna honderd meter lopen de zee in bij laag water en dan is de zee nog maar een meter diep.

Verbaast en eigenlijk vol ongeloof zag ik de mand die ze bij zich hadden.

Een hele mand vol met verse vis en dan te bedenken … gevangen met een net wat de visser telkens uitgooit en over de vissen heen laat zakken. Je ziet nog in het net de visjes die nog vast zitten tussen de mazen van het net.

Tot morgen.

Als je dan gisteravond de zon zo ziet ondergaan……

En je leest in de Nederlandse kranten dat de gevoelstemperatuur de komende dagen zo rond de min 10 graden ligt…

En hier ervaar je een gevoelstemperatuur van boven de 35 graden… Tja dan mag je toch wel van een verschil praten..

De enige troost die ik dan kan meegeven is… Dat de temperatuur hier nog wel een paar maanden zo rond de 30 graden plus blijft liggen en dat in Nederland het straks weer gewoon kwakkelen wordt. En dat al die mensen die nu snel een paar nieuwe schaatsen hebben weten te bemachtigen die zelfde schaatsen weer gewoon achter in de kast kunnen opbergen.

Natuurlijk ook hier is het soms veel te warm. En klagen de Thaise mensen ook dat het erg warm is.. Vanmorgen vroeg nog even met Peter naar de golf geweest en dan verzucht je het ook en drink je zomaar een liter water. Probeer je ook telkens in de schaduw te blijven en ben je eigenlijk blij als je weer in de koelte van de airco van de auto zit.

Een leuke verrassing was het toen we weer terug waren in Ban Amphur zagen we een hele grote olifant voor het hek van Baan Somprasong staan. Natuurlijk een paar foto’s gemaakt.

Wie ooit in Thailand is geweest en een visum heeft aangevraagd bij de Thaise ambassade in Den Haag zal direct het woord borderrun herkennen. Ook al heb je een visum voor Thailand de geldigheid van zo’n visum is gekoppeld aan een maximaal aantal dagen. Wanneer je langer wilt verblijven in Thailand dan de geldigheidsduur van je visum…Tja dan zal een keer het land uit moeten en dan bij het opnieuw binnen komen van Thailand je visum laten verlengen. De methode om dat te doen is bij een bedrijfje dat daar in gespecialiseerd is een Borderrun aan te vragen. In de praktijk gaat dat als volgt…

S,morgens vroeg wordt je verwacht op de afgesproken plek en daar staat een heel luxe busje klaar. Luxe leren vliegtuig stoelen en volledig voorzien van alle gemakken en airco natuurlijk.

Het busje rijdt naar de grens van Thailand en Cambodja. En onderweg kunnen genieten van de zonsopgang. Vanuit de plaats waar ik nu woon is dat ongeveer 3 en een half uur rijden.

Aangekomen bij de grensovergang wordt je door de mensen naar het eerste loket gedirigeerd om daar je stempel te halen dat je Thailand gaat verlaten. Aan de achterkant van het gebouwtje bevind je je dus in niemandsland de strook tussen Thailand en Cambodja. Je wordt dan verwezen naar het volgende kantoortje en dat is de visum aanvraag om Cambodja binnen te mogen. Telkens sta je in de rij want je bent niet de enige die deze visum verlenging nodig heeft. Als je eenmaal de stempeltje hebt dan wordt je ook echt geacht om Cambodja binnen te lopen en daar eventueel wat te eten en te drinken. In de verte staat het grens Hotel en Casino waar je geacht wordt de nacht door te brengen.

Maar omdat ik met een borderrun busje ben gekomen …. is een overnachting niet nodig en kan ik na een paar minuten al weer terug naar het grenskantoortje van Cambodja om een stempel te vragen die aangeeft dat ik Cambodja weer uit ben gegaan. En dan sta je weer in niemandsland.

vijftig meter verder ga je weer in de rij staan om een stempel te krijgen die je weer toegang geeft tot Thailand. Al met al heeft bovenstaand verhaal ongeveer een uurtje geduurd en kan je het busje weer opzoeken. En dan weer vrolijk 3 en half uur terug rijden naar Ban Amphur.

Onderweg nog een paar foto’s gemaakt:

Zo lijkt het … alles weer gewoon… De feestdagen en jaarwisseling voorbij en nog steeds schijnt hier de zon volop en gaat hij ook weer vergezeld met prachtige kleuren de zee in.

Vanmorgen “gewoon” weer met Piet onze dagelijkse wandeling… echter er dreef zoveel rotzooi langs de kustlijn dat we maar besloten om een duik in het zwembad te nemen in plaats van lekker in de zee. Na de koffie en ontbijt verschenen de monteurs om een begin te maken met het herstel van de wastafel afvoer… Ben heel benieuwd.. De huidige stand van zaken …. zo rond de middag … ziet er nog niet al te fraai uit. Toen ze vanmorgen met een drilboor begonnen om een nieuw gat in de muur te maken ben ik maar op de fiets gestapt en heb heerlijk bij de massage een uur op de bank gelegen. Nu dus nog even afwachten hoe het er vanavond uit ziet… Ik ga straks weer een stukje fietsen , want in die herrie te blijven zitten heeft ook geen zin.

Zoals het in Nederland ook redelijk warm is… Zo is het hier de laatste dagen ook echt warm. Rond het middaguur gaat de temperatuur in de schaduw de 33 graden voorbij. En is het in de avond als de zon al lang onder is nog ruim boven de 27 graden. Gisteren waren we al heel vroeg op de golfbaan maar de laatste holes zo rond de klok van 10 uur waren mij toch net te veel. ook al drink je voldoende.. je kunt je shirt uitwringen en je blijft transpireren. Duidelijk aan mijn score kaartje te zien dat ik ook qua golf prestatie echt instortte.

heel gewoon ? blijven oefenen

Zo werd er hier in Ban Amphur in Thailand het nieuwe jaar verwelkomt. Voor alle lezers van mijn weblog een heel voorspoedig , gelukkig en bovenal gezond 2024. Laten we hopen dat we dit jaar er met z’n alle voor kunnen zorgen dat de wereld toch een beetje vreedzamer mag worden.

Het was een heerlijke avond vol met lekkernijen , de zelf gebakken oliebollen en natuurlijk de bubbels.