Zoals ieder jaar probeer ik de traditie die Jeannette in het leven heeft geroepen weer voort te zetten. Iedere keer weer spannend of het lukt en… natuurlijk : Zijn ze te eten ???
Het ging weer op rolletjes en ik hoor Ron de nu helaas overleden Amerikaanse vriend nog steeds roepen: The best oliebollie from Jeannette.
Vanmiddag komen de vrienden proeven en met een heerlijk glas wijn erbij zal dat wel weer heel gezellig worden. Daarna gaan we met z’n alleen naar een dakterras van een hotel hier dichtbij en kunnen vandaar het grote vuurwerk van Pattaya weer prachtig zien.
Voor iedereen een heel fijn oude jaar en een goed begin van 2026.
Nog even een herinnering van nu alweer 13 jaar geleden…..
De laatste dagen van december tikken weg, al klinkt dat hier meer als het onregelmatige geknal van rotjes die de boze geesten moeten verjagen. Terwijl in Nederland binnenkort de oliebollen in het vet drijven en alle goede voornemens worden afgestoft en bijgesteld, zit ik hier onder de zoemende ventilator te piekeren over een getal. We gaan naar 2026, zeggen we. Maar als ik op een kalender aan de muur kijk, lacht een gouden Boeddha me toe vanuit het jaar 2569.
Ben ik een tijdreiziger ??? Ik loop 543 jaar voor op mijn familie in Nederland. Je zou denken dat ik met die enorme voorsprong wel zou weten wat de winnende loterijnummers worden, of wanneer de glasvezel kabels in de straat en voor mijn deur eindelijk werken. Helaas, de toekomst in Thailand is net zo onvoorspelbaar als het verleden. Ik leef nu in twee tijdzones tegelijk en dat vergt nogal wat rekenwerk voor een man die al moeite heeft met het onthouden van zijn pincode.
Het begint meestal in de supermarkt. Je pakt een pak melk en kijkt naar de houdbaarheidsdatum. Er staat ’15-01-69′. In mijn westerse hoofd ontstaat er onmiddellijk kortsluiting. Heb ik hier te maken met een pak zuivel dat al sinds de Summer of Love in 1969 in het schap staat? Of is dit melk uit een verre sciencefiction-toekomst? Na even rekenen, de boeddhistische jaartelling loopt 543 jaar voor op de onze, besef ik dat het januari 2569 is.
De verschillen tussen het jaartal en de werkelijkheid houdt je nederig. Je kunt wel in 2569 leven, maar als de stroom uitvalt, zit je ook hier gewoon in het donker.
Wat de verwarring compleet maakt, is dat de Thai, pragmatisch en feestvierend als ze zijn, gewoon alles vieren. We hebben nu dus ‘Westers Nieuwjaar’ op 1 januari, waarbij we beleefd doen alsof 2026 begint. Iedereen wenst elkaar “Sawasdee Pi Mai” en er wordt whisky en heel veel bier gedronken. Maar diep in hun hart weten de Thai : dit is slechts een opwarmertje.
Het echte feest is pas in april, tijdens Songkran, wanneer het boeddhistische jaar daadwerkelijk begint. En voor de zekerheid pakken we in februari ook nog even Chinees Nieuwjaar mee, want je wilt de goden van de handel niet beledigen. Het resultaat is dat je hier drie keer per jaar goede voornemens moet maken en drie keer per jaar met een kater wakker kunt worden. Het leven in de tropen is een uitputtingsslag voor de lever, maar een balsem voor de ziel die van feestjes houdt.
Wat brengt 2569 ons (behalve meer rimpels)?
Wat zal het nieuwe jaar brengen? Voor de wereld is 2026 een jaar vol technologische beloftes van AI en een hoop geopolitieke spanning. Weinig goeds denk ik.
Persoonlijk hoop ik dat ik in 2569 iets meer van de Thaise kalmte in mijn systeem krijg. De zon komt morgen gewoon weer op boven de palmbomen. En dat is, in welk jaartal dan ook, een geruststellende gedachte.
Een warme groet vanuit Ban Amphur en heel veel liefde en kalmte vanuit het jaar 2569 gewenst.
Met dank aan Kee Nok voor zijn inspirerende woorden en gedachten.
Nou ja…tussen dagen …. zo noem ik het maar !! Eerst heb je kerstavond, en daarna kerstdag. Oke voor iedereen die een beetje weet wat er in de bijbel staat is dat allemaal duidelijk. Ook hier in Thailand, maar waarom wij ook nog tweede kerstdag hebben…Is hier volkomen een raadsel. In Thailand is tweede kerstdag een gewone werkdag. Dat in Europa die tweede kerstdag ooit is uitgevonden is alleen maar een leuk extraatje. Officieel komt het omdat we na eerste kerstdag nog een dagje extra nodig hadden/hebben.. om naar de rest van de familie te kunnen gaan !! En nu natuurlijk naar de woning boulevard !!
Wij zijn lekker op tweede kerstdag naar Coca-Cola gegaan. Voor de meeste mensen hier in en rond Ban Amphur een begrip. En de naam Coca-cola komt voort uit een heel groot reclamebord wat er jaren voor de deur stond. En wij de naam van het restaurant veel te moeilijk vonden. Tegenwoordig is er nog een heel klein bordje wat ons de weg naar Restaurant Coca-cola de weg wijst.
Maar de echte reden dat we daar regelmatig vertoeven is natuurlijk wat daar op de menu kaart staat.
Vandaag dus zeer noodzakelijk een golf-dag en geprobeerd om al die te veel naar binnen gewerkte calorieen weer uit het lichaam te slaan.
En morgen nog maar even proberen om heel rustig te dag door te komen. En dan de voorbereidingen op oude jaar. Voor mij de heerlijke traditie voortzetten om een aantal oliebollen te bakken. En dan gezellig met een groot aantal vrienden weer het oude jaar uit te zwaaien.
Vanavond was het weer gezellig druk op het strand en konden we weer genieten van een mooie zons ondergang.
Al een paar dagen waren we bezig met….. Wat zullen we gaan eten op eerste kerstdag ?? Het was al snel duidelijk dat iedereen graag rock-lobster wilde eten… Maar dan wel bij Marion en Peter thuis, en Marieke zou dan voor het voorgerecht zorgen. Marieke woont , als ze niet in Thailand is in Frankrijk….dus het voorgerecht was al snel duidelijk… foie gras !!!
Nu eten we in het dorp regelmatig bij Lin. En Lin is de eigenaresse van een klein restaurant hier in het dorp. Lin is gespecialiseerd in taarten en toetjes en maakt de heerlijkste thaise gerechten…Alleen rock-lobster staat niet op haar menu-kaart. Toch ben ik naar haar toe gegaan en besproken of het mogelijk is om voor ons een paar kilo rock-lobster klaar te maken…
Het was werkelijk geweldig…We hebben zitten smullen en hebben met z’n vieren ruim 3 kilo lobster buit gemaakt. En dan als toetje nog haar specialiteit en creatieve manier van dessert bereiden !!! Geweldig. En niet te vergeten de heerlijkste wijnen die Peter op tafel had gezet… Een avond om niet snel te vergeten.
Vanmorgen op 24 december gewoon even lekker lopen , de dames waren bezig het appartement weer helemaal overhoop aan het halen en te kuizen. En ik neem dan de tijd om heerlijk naar de massage te gaan en alle spieren weer soepel te laten maken. Begin van de middag samen met Peter naar de golfbaan en daar zonder buggy….9 holes helemaal gelopen. Je begint nu wel te merken dat de temperatuur zo rond de middag dik boven de 32 graden is en dat de hoeveelheid water die je drinkt wel steeds meer gaat worden. We moesten ook nog even plaats maken voor een buffel…die zo nodig nog even met zijn lunch bezig was.
Want ….in de wetenschap dat er vanavond weer heerlijk wordt gegeten…. Ditmaal bij Bacco , een italiaans restaurant aan het strand van Jomtien.
De maan ligt hier in ThailandWelke zullen we kiezen ???De tweede ….heerlijk !!
Heerlijk gegeten en ook nog even kunnen bellen met de kids in Nederland en laten zien hoe er hier weer van die grote wensballonnen worden opgelaten.
Gisteravond tot laat in de avond kunnen “genieten” van de zware Boem-Bas uit de luidsprekers van het strand.
Maar vanmorgen om 6 uur waren de eerste klanken al weer aanwezig en om half zeven gingen de eerste zwemmers en zwemsters het water in.
Ik heb deze ochtend nog nooit zoveel mensen met een enkelband gezien !!! Mooi idee dat de enkelband ook geschikt is om de sportieve mens in de gaten te houden.
Voor Piet en mij was het gewoon onze dagelijkse wandeling en daarna even de zee in op gepaste afstand van al dat sportief geweld.
Nu nog de hele dag de herrie en dan vanavond de ceremonie en prijsuitreiking. Morgen weer rustig op het strand en kan het gewone leventje weer verder.
Kerstmis is de tijd van samen zijn en delen, Van kleine gebaren die voor een ander zoveel helen. Ik wens jullie een kerst om nooit te vergeten, Met lekker eten en gezelligheid, dat mag je weten. Moge het nieuwe jaar je brengen wat je hart verlangt, Met deze kerstgroet die mijn vriendschap vervangt.
En al vele weken vooruit is dat in Thailand overal zichtbaar. de shopping-malls zijn weelderig voorzien van kerst attributen en overal zie je de verlichting weldadig branden. Hier in Baan Somprasong is zelfs afgekondigd dat er tussen 20 december en 7 januari niet mag worden geklust en geen lawaai mag worden gemaakt… !!! Tja geweldig een paar dagen dus rust….denk je dan. Maar van de week werd het strand hier voor Baan Somprasong ingenomen door een groot aantal tenten, podia en een grote hoeveelheid luidsprekers. En ja hoor dit hele weekend is er een internationale zwemmarathon hier zo vlak voor de deur. Honderden zwemmers gaan het komende weekend verschillende afstanden zwemmen en er worden natuurlijk weer heel veel toeschouwers verwacht.
Afgelopen donderdagavond hebben we hier al het jaarlijkse kerstdiner gehad en dat was weer geweldig georganiseerd en erg lekker eten. Het hele restaurant is dan afgehuurd door de Nederlandse vereniging en je zit dan samen met alleen Nederlandse mensen , sommige natuurlijk met aanhang , aan tafel. Omdat we met de NVTP (Nederlandse Vereniging Thailand ( afdeling Pattaya) al druk bezig zijn om in het kindertehuis van Child Protection and Development Center (CPDC) te Hua Yai een uitbereiding te realiseren van het aantal zonnepanelen werd ook deze avond aangegrepen om even met de pet rond te gaan. En heel erg leuk was dat een grote groep kinderen voor ons een aantal kerstliedjes kwam zingen.
Gisteren weer een lange dag op de golfbaan daarom vandaag maar even een rustig dagje ….. wat boodschappen doen en verder maar rustig op het balkon en de muziek van het strand te accepteren als ….. Nou ik weet het gewoon niet , heb er eigenlijk geen woorden voor. Muziek kan ik niet het noemen, herrie is erg negatief, maar die BOEM-bas komt wel heel direct binnen!!
Ban Amphur is een klein vissersdorpje zo,n 25 kilometer ten zuiden van Pattaya. Iedereen die ooit in Thailand is geweest die zal de naam Pattaya wel kennen en er zijn of haar gedachten over hebben. Voor mij is Pattaya de stad waar je de boodschappen doet en dat je weet dat als er iets medisch moet gebeuren dat daar in Pattaya het geweldige Bangkok Hospital staat waar je altijd terecht kunt en ook direct wordt geholpen. Hier in het lekker rustige dorpje zie je de toeristen op het strand liggen en in de avonduren de strandrestaurant het eten serveren aan de toeristen die nog even naar de zonsondergang blijven kijken. Dit bovenstaande is wel een heel klein mini wereldje ….Maar het bestaat echt.
Dit bedacht ik mij toen ik vanmorgen weer na het lopen en lekker zwemmen in zee de krant ging lezen en dan lees je over al die enge dingen in de wereld waar je totaal geen grip op hebt. Waar je in principe heel ver weg van bent en je je eigenlijk ook helemaal niet druk over maakt. En dat deed mij denken aan het bezoek wat we afgelopen zaterdag hebben gebracht aan een kinder tehuis hier vlak in de buurt. een tehuis voor kinderen die slachtoffer zijn van geweld, misbruik en andere trauma,s. Kinderen die je toch met een brede glimlach tegemoed komen en je zelf gemaakt tasjes aanbieden. Een aantal mensen uit de Nederlandse gemeenschap hier rond Pattaya zijn bezig om voor deze organisatie een zonnepanelen project op te zetten en wij waren uitgenodigd om dat met elkaar te bespreken en in gang te zetten. Ik hoop dat ik daar ook mijn steentje in kan bijdragen.
de koeler die we vorig jaar hebben geschonkenEigen voedsel kwekenDe kinderen boden ons de zelfgemaakt tasje aan.
Maar ja….vanuit deze kleine terugkeer ….met beide benen op de grond….. Toch maar weer de vreselijke waarheid van … ha ha … TV kijken , naar de golfbaan, lekker eten en de gezelligheid van de vele vrienden om je heen. En niet te vergeten de weldadige warmte om je heen. De ervaring dat als je onder de douche vandaan komt dat je het warm krijgt !!
Voor de eerste keer wachten Deze trein rijdt 2 keer per dag hier langs
Lieve mensen als jullie het niet erg vinden dan blijf ik hier nog even.
Ja zomaar !! Zit je op het balkon en kijk je uit over de kabbelende rustige zee. Zie je hoe druk je eigen eekhoorn is om zijn nest te bouwen in de boom hier voor mijn balkon en mijmer je over hoe top het hier is. Hoe lekker de temperatuur nu is….Voor ons…. Niet voor de Thai, want die lopen nog steeds in dikke truien. De nacht temperatuur die zakt nog steeds naar rond de 25 graden en dat blijft een heel lage temperatuur voor de Thaise mensen. De afgelopen dagen is ook de smog weer hevig aanwezig en is de luchtkwaliteit weer hopeloos. Vermoedelijk zijn ze in de binnenlanden weer druk aan het verbranden en komt de rook en de smog weer deze kant op. Je ziet dan in de verte een rare “mist” hangen maar dan weet je dat de luchtkwaliteit weer tot boven de 100 aqi uitkomt.
En toch maken de mensen zich hier niet al te veel zorgen om dit gegeven. De zeewind zorgt er in ieder geval voor dat de fijnstof niet blijft hangen en dat deze situatie meestal weer na een paar dagen weer normaal en “gezond” is.
Gisteren was buurman Piet jarig en hebben we natuurlijk weer uitgebreid gefeliciteerd. En deze week ook weer terug geweest op de Navy golfbaan. Helemaal geweldig om alle bekende mensen en onze “eigen” Caddy’s weer te zien. Dat wordt de komende weken weer heeeeeel gezellig. Vandaag komt ook Mia weer aan en is de club weer bijna compleet.
Het komend weekend staat in het teken van “charerty”… liefdadigheid. Er is hier in de buurt een groot weeshuis en een Nederlander die hier woont en werkt heeft de afgelopen jaren al veel betekent voor het weeshuis. En nu wil hij het aantal zonnepanelen uit gaan breiden met batterijen en ook het vermogen van de panelen gaan vergroten. Ja dat kost geld en nu is aan ons ( Veel leden van de Nederlandse vereniging in Pattaya ) gevraagt om hem daarbij te helpen. Morgen gaan we een bezoek brengen aan het weeshuis en gaan we met een groepje kijken of we hem daarbij kunnen helpen. Zo zie je maar ….never a dull moment together….