Auteur: admin (Pagina 19 van 20)

Is voor een hoop mensen een avond om eens terug te kijken, of echt heeeeeel serieus bezig te zijn “de goede voornemens” nog eens door te nemen. Voor mij was deze oudejaarsavond een mengeling van gedachten. Terug kijkend … ja natuurlijk, maar ook vooruit kijkend en hopen dat je nog een aantal jaren je mag omringen met de mensen die je lief hebt. Goede vrienden , familie, buurtjes.

Dan zit je op oudejaarsavond op je balkon in je korte broek bij een temperatuur van rond de 30 graden en staan de oliebollen voor je neus. De bubbeltjes flessen worden vakkundig open gemaakt en mening glas wordt leeg gedronken. Als in Nederland claudia de Brei begint is het hier in Thialand alweer rustig en liggen de meeste mensen al lang weer in bed.

En dan als je s’morgens wakker wordt en je computer weer opstart dan zie een mededeling van facebook die me nu de hele dag al achtervolgt

10 jaar geleden waren wij hier ook en gingen we om 12 uur naar het strand om de grote wensballonnen op te laten. Dit jaar is dat in heel Thailand streng verboden. De afgelopen jaren is er door deze ballonnen zoveel schade en branden ontstaan dat de regering nu een verbod heeft afgekondigd.

Een herinnering om nooit te vergeten , en dat zal ook niet gebeuren.

De Russische mensen hier op de compound waren al druk met het traditionele oudejaarsfeest. Zo rond de klok van 12 uur s’middags hier ( In nederland 6 uur in de ochtend) klonk over het grasveld voor het zwembad al de Russische muziek en kwamen de kinderen Vadertje Vorst begroeten.

De viering van vadertje Vorst en het Sneeuwmeisje is een echt kinderfeest. Deze mythische figuren komen in veel Russische culturen voor. Vadertje Vorst brengt samen met zijn kleindochter het Sneeuwmeisje  de kinderen cadeautjes en snoep. Net als de kerstman legt hij deze onder de nieuwjaarboom. Kinderen zingen liedjes voor vadertje Vorst.

Dat was voor mij de hoogste tijd om te beginnen met de oliebollen. Of ze echt gelukt zijn dat zal ik pas vanavond te weten komen. Rond de klok van 10 uur komen we bij Coote en Piet allemaal samen en zullen we de oliebollen uitdelen… Ben benieuwd hoe ze smaken. In ieder geval hebben we de traditie ook dit jaar weer voortgezet en komen er op oudejaarsavond oliebollen op tafel.

Als wij hier al het nieuwejaar ingaan is het in Nederland rond de middag 12 uur.

Ook al weet ik dat het nu in Nederland echt rot weer is… Ook hier in Thailand is het dit jaar verboden om de grote wensballonnen op te laten. Dus er zullen geen foto’s volgen van het oplaten van de ballonen dit jaar. Waarschijnlijk zal er wel voldoende vuurwerk zijn en zullen we daar naar gaan kijken op veilige afstand.

Dit was het voor dit jaar 2022. Iedereen een veilige nieuwsjaarsavond en wens ik iedereen een heel gelukkig en gezond 2023…. Lieve groetjes Leen

Vanmorgen na het wandelen en zwemmen even op de koffie bij Mia. Zij is gisteren ook weer aangekomen in Ban Amphur. Nog voor het eerste bakkie koffie voor me stond kreeg ik al de vraag…”kan jij eens kijken naar de TV” Daar stond in het appartement wat Mia deze keer huurt een TV met nog een echte oude beeldbuis. Zelfs hier is daar geen beeld meer uit te krijgen…Dus de eerste nieuwe aanschaf wordt een nieuwe smart TV. Mia had ook nog van een paar jaar geleden een kastje van “Fred”. Fred is een Nederlandse heer die hier al jaren woont en die kastjes verkoopt waar je mee alle internationale TV zenders kan ontvangen. Wij kennen dat in Nederland als de Kodi apparatuur. Eerst maar even testen met de smart TV van buurvrouw Coote en het kastje van Fred weer voorzien van de laatste software. Mia kan de komende maanden dus weer genieten van de Nederlandse TV.

Daarna even een lichte lunch en toen op weg naar Eastern Golf Estate.

Onwillekeurig kijk je je bal na om straks weer verder te kunnen… Maar ook de Caddy doet dat voor je. Het blijft een fenomeen om niet anders te hoeven doen dan alleen maar je bal de goede richting in te slaan. De caddy geeft je de juiste club en maakt je bal schoon. Draagt je tas en roept ook nog… “good ball sur” Ook al vind je zelf dat je helemaal niet een goede bal hebt geslagen.

Na afloop zijn we gaan eten bij “58”. Iedereen die hier al regelmatig komt kent de uitdrukking en weet precies wat er bedoeld wordt. Maar “58” vraagt voor de lezer wel een kleine uitleg. Je moet je voorstellen een snelweg door het dorp waar de auto’s met 80 tot 100 kilometer per uur overheen rijden en dat er naast deze snelweg ( het is sukhumvit road ) een trottoir ligt van ongeveer 6 meter breed.

Het trottoir eindigt in een stel garage boxen met stalen roldeuren.

Op een van de garageboxen staat het nummer 58 en in die garagebox staat een kunstenaar zes dagen per week zijn kookkunsten uit te oefenen. Het trottoir heeft hij vol gezet met tafeltjes en stoelen en iedere avond is het vol. Het gebeurt regelmatig dat je moet wachten om aan te kunnen schuiven bij een leeg tafeltje.

Maar voor onze begrippen…. Langs de snelweg….!!! soms in de stinkende walm van langs gierende autobussen vol met toeristen… Herrie, Herrie van het langsrijdende verkeer..!! En dan roepen..” hier ga ik zeer regelmatig naar toe om te eten” …. !!! Ach … Dit is ook Thailand …. maar wel heel lekker.

En dan nu weer proberen “normaal ” te doen… Het kerstdiner van gisteravond ligt nog zwaar op de maag , maar heerlijk kunnen genieten van al het lekkers wat er bij de Sand Bar in Jomteen werd voorgeschoteld.

Een geweldige big-band speelde de hele avond prima dansmuziek. Dus even lekker dansen daar ontkwam je niet aan.

Vanmorgen vroeg weer de routine opgepakt en een aantal keer de boulevard heen en weer gelopen. Daarna een paar baantjes gezwommen en vanmiddag op zoek gegaan naar zonnebloem olie. Die heb ik gevonden dus niets kan meer in de weg staan om oudejaarsdag de oliebollen te gaan bakken.

Nu nog even wachten tot de zon weer onder is en lekker bij ons restaurantje op het strand nog een hapje eten.

Zoals ook in Nederland gaat het hier niet anders. Met dit verschil…de Thai eten hier de hele dag door. Steeds een lekker hapje bij een stalletje of gewoon op een strandstoel wat bestellen en samen genieten van het lekkers. Voor de expats en toeristen is er natuurlijk het echte kerstdiner. Zo voor ons dus ook op kerstavond op weg naar een 4 sterren hotel en daar heerlijk genieten van de kunsten van de chef kok. De chef bleek ook nog eens een Hollander te zijn die hier al meer dan 12 jaar in Pattaya zijn kookkunsten laat proeven. Het was geweldig. Ik hoop dat de foto’s een kleine indruk achter laten van de top avond in Pattaya.

De keuze viel bij mij op de Gans ( Goose) als hoofdgerecht. Met echte spruitjes en rode kool. Het was heerlijk.

Na het diner toch nog even naar het strand om mij telkens weer te verbazen dat de maan hier op zijn kant ligt. Net nieuwe maan geweest en dan komt de maan te voorschijn als een kommetje.

Voor iedereen natuurlijk een heel gezellig kerstfeest en de allerbeste wensen voor het nieuwe jaar.

Een heel gek idee blijft, dat terwijl ik dit schrijf jullie nog diep in slaap zijn en hier de ochtend al weer voorbij is. We ons hier gaan opmaken voor het kerstdiner en jullie nog niet eens het ontbijt hebben weggewerkt.

Wij gaan straks naar het Poseidon hotel in Jomteen. Hebben daar een tafeltje besproken om het kerstdiner te komen opeten. Dat blijft natuurlijk een gek idee om straks lekker buiten op het terras kijkend naar de ondergaande zon met een temperatuur van zo rond de 30 graden te beginnen aan je kerstdiner.

Gisteravond zijn we naar een BBQ restaurant gereden in Baan Saree. Dat is een klein dorpje hier ongeveer 5 kilometer vandaan. Iedere vrijdag en zaterdag staat daar een enorme BBQ en wordt er door alle gasten ( veelal expats ) heel veel vlees gegeten.

Yja… de titel was wel: Kerstfeest….. Maar heb toch sterk het idee dat dit verhaal alleen maar over eten is gegaan… Volgende keer beter.

Lieve groetjes en heel fijne feestdagen.

De afgelopen dagen ondek je dat je steeds maar weer ergens mee bezig bent. S’morgens de dagelijkse wandeling over de boulevard, zwemmen en dan een lekker bakje koffie zetten, ontbijten, douchen…Tja en dan is de ochtend al weer voorbij. Eergisteren geprobeerd om de KPN iTV app bij Coote en Piet aan de praat te krijgen en s’middags heerlijk met G en N naar de Eastern Star Golf course geweest.

Dat is een golfbaan helemaal omringt door palmbomen.
Na terug keer in Ban Amphur nog even in Lake House restaurant genieten van de zonsondergang…Natuurlijk met een lekker hapje en drankje.

Gisteren weer ens op het strand geweest..Hoe jammer ook voor de Thai… Het blijft heel erg rustig hier in Ban Amphur. Terwijl normaal de maand december een hoogtepunt in het aantal toeristen zou moeten zijn.. Maar nu dit jaar wel heel erg weinig.

Ook in de compound bij het zwembad zie je maar weinig mensen, terwijl juist in deze tijd het altijd vol is met gasten en bewoners. Morgen de brandweer op bezoek en als ik terug denk aan de vorige jaren dat deze oefening was….Wordt het weer lachen.

Jullie moeten niet denken dat het in Nederland koud is. Ook hier is het nu al 2 dagen koud. Er staat een straffe zeewind die koude lucht Thailand binnen blaast. Tot ongenoegen van mening Thai liep de temperatuur vandaag terug tot 19 graden. Alle Thai lopen in warme jacks en gisteravond toen we bij een dans optreden van Coote waren was het zelfs niet aangenaam om buiten te zitten. Een van de gasten zei zelfs…”Ik ga naar binnen ik ben steenkoud, en wordt saggerijnig “. Laten we het erop houden dat “koud” maar een relatief begrip is.

Vandaag weer een dagje shoppen en geprobeerd om voor een week boodschappen in te slaan. En daarna nog even met Nico naar de golfbaan om mijn golfset op te halen. Morgen de eerste keer met mijn nieuwe golftas de baan op… Heel spannend. Hopelijk gaat het een stukje beter als eergisteren, toen waren er toch te veel missers.

Bij zo’n dagje shoppen rij je regelmatig op bekende plekjes, plekjes waar je al zoveel jaren regelmatig kwam. Zo ook vandaag toen we op 2nd street reden en ik plotseling voor de plek stond waar ik jaren heb gebowld. Het hele gebouw is weg. !!!

Dus de bowlingclub zal wel een andere bowling nu als vaste plek hebben gekozen… Nu nog proberen uit te vinden waar ze nu zitten.

Vanmorgen pas laat wakker geworden. Was toch zo zot om vannacht naar het voetbal te gaan kijken. Wel een prima wedstrijd maar bij de 2-0 ben ik toch maar gaan slapen. Eerder op de avond lekker een film kunnen kijken via Netflix. Het is mij gelukt om ook hier in Thailand mijn Netflix abb op de TV te krijgen. Zelfs is er een App met de Nederlandse RegioTV. Kan ik hier iedere dag het Zeeuwse nieuws volgen en naar Omroep Zeeland TV te kijken. Het moet niet gekker worden !!

De brandweer kwam vanmorgen weer de plantjes water geven. En de tuinman was druk bezig om het gras te maaien. Op het strand waren ze druk bezig met de voorbereidingen voor een trouwerij. Het strand van Ban Amphur is een geliefd plekje om bij zonsondergang te trouwen. Ik denk dan..waarom hier… En als je er naar vraagt dan is heel veel …. Je kunt hier zulke mooie foto’s maken. Dus jullie weten het nu… Trouwen doe je als je mooie foto’s kunt maken .. ha ha !!

Vanmiddag mijn eerste rondje Golf gelopen. Dat is wel even wat anders als in Goes. Heerlijk achter de Caddy aanlopen en zij geeft de juiste club en vertelt je waar het water ligt en hoe je het beste een bunker kan vermijden. De fairway is daar natuurlijk niet zo mooi glad als in Goes, om maar niet te spreken van de slang die we tegen kwamen… Maar daar werd alleen maar van gezegd door de Caddy… “No dangerrus, No dangerrus” We konden dus opgewekt weer verder. Ik heb het aantal slagen niet geteld, maar het waren er deze keer veel te veel. Op naar de volgende keer !!

Het moest er een keer van komen,

Eerst gisteren toen ik de manager voor het eerst sprak… “I have heard your wifi is passes away” En nu vanmorgen de eerste keer dat de werkster binnen kwam… “Where is Madam?”.

Tja toen had ik het toch even te kwaad en kwamen de tranen toch weer boven. Je hoort dan nog “oh so sorry, oh so sorry” en dat is ook zeker gemeend. Ik ben toen maar snel gaan wandelen en heb ruim een uur over de boulevard gelopen om mijn hoofd weer een beetje schoon te krijgen.

( nou ja…boulevard… het is gewoon een wandelpad van ander halve kilometer lang… Maar ja hier noemen ze het de boulevard van Ban Amphur )

Nu eerst maar een paar baantjes zwemmen… er is nog beweging op het balkon dus de werkster is nog bezig. Rustig de tijd om deze weblog bij het zwembad af te schrijven.

En dan realiseer je je ook dat weer onder de boom zit met de mooie bloesem.

Dit was het voor vandaag nu terug naar het appartement , lekker douchen en even siësta houden. De temperatuur is alweer ruim boven de 30 graden… en ik heb geleerd dat je je dan niet moet inspannen.