Auteur: admin (Pagina 17 van 20)

Dat was vandaag een dagje “balkon” . En dat voelt niet zo goed. Na een paar uur ben je het toch wel zat en ga je voor het eerst deze reis merken dat je eigenlijk je een beetje verveelt. Eerst in de ochtend nog de dames binnen om het huis schoon te maken, en dan vlucht ik meestal naar boven om dan samen met Coote en Piet een bakje koffie te drinken. Maar daarna als de dames klaar zijn en het appartement weer spik en span is…dan is het weer gewoon zitten op het balkon , lekker in het zonnetje!!…. nee nee …dat is veel te heet. Vanmiddag was het op het balkon in de zon boven de 40 graden. Dat is ook voor mij veel te warm. Dus in de schaduw wat zitten lezen en op de achtergrond Radio2 aan en dan je realiseren dat het in Nederland nog maar heel vroeg in de ochtend is en er ieder half uur File meldingen langs komen. Bijna surrealistisch de gedachte… Maar ja dat is het gekke van tijdsverschil. Aan het eind van de middag toch nog maar even richting strand gelopen… Nou ja lopen.. Heel langzaam gaat prima en zonder pijn… Maar gelukkig is mijn favoriete strandtentje nog geen 50 meter lopen… En daar echte jumbo’s gegeten… Als bewijs hier het fotootje..

Daar kan onze mossel niet aan tippen… Daarna nog even genieten van onze zon die zoals iedere dag weer een voorstelling geeft van …Het langzaam maar zeker wegzakken in de zee.

Nu nog maar even kijken of de Firma Delta al bezig is om mijn internet verbinding weer in orde te maken.

Ik begrijp dat Delta hier ook niet aan kan doen… Maar afgelopen woensdag werd mijn internet verbinding verbroken en hoorde ik van de buurman dat er mensen van de KPN bezig waren om ook voor KPN een glasvezel in de straat in te graven… Welk een verspilling… Maar ja daar mag je natuurklijk niets over zeggen. In ieder geval vanaf dat moment had ik thuis geen internet meer en was alles onbereikbaar… Let wel… Tot nu nog steeds geen internet en telefoon en dus ook geen televisie.. Want ja als je een abbonement via glasvezel hebt dan loopt ook alles over dat ene draadje. Dan mag ik blij zijn dat ik nu niet thuis ben en de verbinding alleen maar nodig heb voor de automatisering en het kunnen inloggen op mijn eigen server. Op dit moment niet echt belangrijk… Maar ja nu bijna een week geen internet dat duurt toch wel heel erg lang. Ben heel erg benieuwd wanneer ik weer kan inloggen en alles weer kan regelen.

…… Wordt verv….

Gisteren zouden we een dagje gaan Geocachen en vol goede moed opweg.

Maar na de eerste stop voelde ik bij het uitstappen een hevige pijn in mijn kuit… En kon daarna nog amper lopen.

Toch nog naar de eerste geocache gestrompeld …en gelukkig gevonden, maar daarna hebben we nog een ritje door de mooie natuurlijk gemaakt maar ben ik niet meer uit de auto geweest.

Terug in baan somprasong direct maar de mij bekende masseuse gegaan en gevraagd… “What to doe ??” . Duidelijk werd mij dat ik de kuit niet mag belasten en dat zij vreesde voor een “you have a wiplach” vrij vertaald een zweepslag dus.

Vandaag wordt mijn lokatie…. Balkon .

Nu maar hopen dat dit niet te lang gaat duren..

Gisteren was de jaarlijkse autorally van de Nederlandse vereniging in Pattaya weer op de agenda. Ik kon mee rijden met Jaap, Angelien en Trudy. Heerlijk zo’n hele dag in de auto en door de prachtige natuur tussen pattaya en Sattahip rondrijden. Echt de meest fantastische huizen, de meest bizarre krotten op zo’n dag dan weet je dat echt niet meer wat er allemaal is langs gekomen, de geweldige natuur , planten , bomen hebben we allemaal langs zien komen. …. En dan natuurlijk al die rot vragen van de rally ook nog proberen te antwoorden. Komt er een vraag… Welk instrument bespeelt de muis !!! Dan wil je niet bedenken dat er op een muurtje een muisje van 5 cm hoog staat met een trommel voor zijn buik… Je begrijpt dat we daar natuurlijk eerst twee keer voorbij zijn gereden voordat we het juiste antwoord hadden…. Maar uiteindelijk na een ochtend etappe en heerlijke lunch ,,,, een middag-etappe en een stel persoonlijke vragen over wat je de hele dag gezien hebt langs de route.. Ha Ha wie weet dat nu nog…. Bijvoorbeeld …Hoeveel U turns heb je gemaakt ???? Lach maar !! maar uiteindelijk zagen we bij het afsluitend buffet dat we het niet slecht hadden gedaan. 87 punten van de 100 bleek een gedeelde eerste plaats te zijn.. Een laatste vraag moest worden beantwoord om te beslissen wie er eerste werd…

En wij hadden de vraag beantwoord met het meest dichtbij getal. De vraag was… Wanneer werd Siam veranderd in het woord Thailand… Dat was in 1939.

Hieronder een aantal foto’s gemaakt tijdens de rally …

Ik vraag me iedere dag weer af… Hoe kunnen de technici hier in Thailand toch wegwijs worden uit de mêlee van draden en verbindingen.

Waarom schrijf ik dat…. Omdat ik sinds afgelopen woensdag niet meer beschik over mijn verbinding met de W.F. Hermanslaan.

Afgelopen week zijn er door de KPN glasvezelkabels in de grond gelegd. en sinds die tijd is mijn glasvezel verbinding defect… @#$%^&*

Tja.. wat nu … Nu blijkt ver weg…. toch niet zo dichtbij te zijn. De persoon aan de telefoon heeft beloofd terug te bellen of mailen of wattsappen. Nu maar hopen dat de persoon zich realiseert dat het hier 6 uur later is. Als ik een telefoontje midden in de nacht krijg …en wordt vertelt dat alles weer in orde is… Dan mag dat !!

Vanmorgen tijdens mijn dagelijkse wandeling over de ” boulevard ” van ons kleine vissersdorpje Ben Amphur liet toch weer eens zien dat de enorme stroom van toeristen Thailand nog steeds niet heeft bereikt. Zoals ik onderstaande fotos maar zal kwalificeren als: We wachten op jullie !!

Vorig jaar is hier op deze plek een compleet nieuw hotel neer gezet. En zoals op de foto’s is te zien. De strandwachten harken iedere ochtend het stand keurig schoon en zetten iedere ochtend weer de parasols neer… Tja nu maar hopen dat er ook wat hotelkamers zijn geboekt.

Als je wat uit zoomt dan zie je in de verte de hoogbouw van het volgende dorp : Jomtien. Dit dorpje is nu zowat helemaal volgebouwd met hotels en appartementen gebouwen. En zit nu aan de rand in het noorden bijna aan Pattaya vast.

Vanmiddag lekker wezen shoppen en bij de kleermaker een aantal nieuwe shirts en overhemd besteld…

En als je dan toch op de terugweg langs de kustweg van Jomtien rijdt… Dan is een lunch met een Nederlandse gehaktbal ook niet te versmaden. Dus even stoppen bij Tulip House…… Hollandser kan het niet.

Ja wel…gisteravond teruglopend van de heerlijke vismaaltijd zag ik de maan in volle glorie aan de hemel staan……

….. En toen dacht ik…Zouden de kinderen hier nu zingen …Zie de maan schijnt tussen de draden… Of toch nog gewoon …door de bomen. ???

We kwamen ook genoeg schelpen tegen die lagen te drogen… Ik zal toch nog eens proberen uit te zoeken waarom al die schelpen bewaard worden. Geen idee op dit moment.

En nu niet gaan zeggen …. Lijkt er sprekend op !!!

Trouwens in Thailand wordt je gewaarschuwd dat alles namaak is… Tja dan zal onderstaande winkel niet weten wat dit in Nederland betekent.

Deze gedachte kwam in mij op en resulteerde in een beetje chaos. Want overal op deze aarde is er wel ergens een eerste keer. Je kan zelf een eerste keer bedenken…Ja !! voor jou een eerste keer maar dat is helemaal geen eerste keer voor honderd duizend andere mensen.

Zo was het gisteren voor mij ook een “eerste keer”. De eerste dag dat er regen viel uit de hemel. Ja Ja echt …. het regende in Thailand.

Navraag bleek dit de eerste regen te zijn sinds half november vorig jaar. Ruim twee en een halve maand geen regen. En dan realiseer ik mij dat “een eerste keer” voor iedereen aanwezig is als het maar een verwondering of vraagteken oplevert. Nu niet gaan nadenken over “hoeveel” eerste keren er wel niet zijn.. Maar toch een eerste keer regen na zo lange tijd dat mag toch wel een echte “eerste keer” zijn.

PS. Er was die avond ook geen zonsondergang…..Het dichte wolkendek zorgde ervoor dat we de zon niet in de zee hebben kunnen zien zakken..

Misschien een troost dat jullie in Nederland soms kunnen zeggen dat er één dag geen regen is gevallen. …… of komt dat te hard over ?

Niets is een mens vreemd en klagen over het weer gebeurt zelfs hier in Thailand. Waren het de afgelopen weken de Thai die telkens maar weer lieten blijken dat de nachten in Thailand toch wel heel erg koud zijn. En demonstreerde dat dan ook door met dikke wollen truien en lange broeken hier rond te lopen.

Een ander fenomeen vind ik de aankleding van de caddy’s . Helemaal ingepakt lopen ze de hele dag in de brandende zon. En ik al puffend in dun theeshirt en korte broek er achteraan.

Sávonds waren uitgenodigd bij de Nederlandse club hier in en rond Pattaya en zit je gezellig de hele avond in het Nederlands te kletsen en natuurlijk alle problemen in de wereld worden zo binnen een paar uur opgelost. Heel jammer dat je de volgende dag in de krant toch weer moet lezen dat het niet allemaal gelukt is. Maar blijft de herinnering van een heerlijke maaltijd en wat afspraken voor de komende dagen.

Op donderdag zijn alle restaurantjes hier op het strand gesloten. Dus een wandeling naar het dorpje en daar in een visrestaurant ons cholesterol niveau even gecontroleerd met het verorberen van een paar heerlijk tyger prawns .

De komende dagen maar weer even rustig aan … Op de terugweg weer naar huis kwamen we nog langs een restaurant waar een verjaardagsfeestje werd gehouden. En daar lag een compleet speenvarken op het spit.

Als jullie denken dat ik iedere ochtend met frisse moed weer opsta en me ga voorbereiden op de wandeling langs de boulevard… Tja mag hoor…Maar de werkelijkheid is een vogel. Een grote zwarte vogel , voor Hollandse begrippen een uit de kluiten gewassen kraai. Maar dan met een groene snavel en een ongehoorde grote bek… Qua volume dan , bedoel ik. En ieder morgen zo rond de klok van zeven uur begint dat beest zijn “liedje” te zingen. Daar kan ik niet doorheen slapen.

Daar zit ie dan vlak voor mijn balkon …en maar gillen.

Dan ga je natuurlijk even opzoeken wie die schreeuwlelijk dan precies is:

Met die wetenschap op zak… Eerst ontbijt klaar maken…. En dan op voor de ochtend wandeling en lekker zwemmen in zee.

Een jaarlijks terugkerend evenement in Baan Somprasong. Of het echt onder de staf medewerkers de “staff party ” wordt genoemd…Dat betwijfel ik. Wij als Farangs ( letterlijk vertaald …lange nekken.. Tenslotte zijn wij buitenlanders nog altijd een stuk langer dan de thai ) spreken van de Staff party. In ieder geval deze dag begint met het zegenen van het Condomium en het hele complex door de monniken. Er is een draad gespannen om het hele complex heen en het uiteinde van de draad is tijdens de dienst en het uitspreken van de gebeden in handen van de monniken.

Als het personeel is dan aanwezig en luistert aandachtig naar de monniken. Voor ons als buitenlander is het gezang van de monniken een eentonige klaagzang en we kunnen er geen touw aan vast knopen. Maar voor de Thai zijn dit heel gevoelige teksten en ze zitten er zeer aandachtig naar te luisteren.

Als de monniken klaar zijn met het zegenen en uitspreken van de gebeden dan worden de monniken getrakteerd op een overvloed aan eten. En dat laten ze zich zeer goed smaken.

Als de monniken weg zijn dan geniet het gehele personeel nog ruimschoots van al het lekkers wat er is overgebleven. Daarna wordt op het grasveld voor het zwembad het “party terrein” in orde gemaakt.

Rond een uur of zes vlak voordat de zon ondergaat komen de gasten en het personeel en begint de muziek. Menigeen zal niet alleen hoofdpijn hebben van de Thaise whisky maar ook van de keiharde muziek en overdreven hoog opgevoerde lage tonen.

Ook dit jaar was er weer een overweldige hoeveelheid voedsel. En werd er flink gedanst.

Al met al , weer een geweldige staff party mogen meemaken en wie weet kan ik zeggen…. Tot volgend jaar !!