Auteur: admin (Pagina 13 van 22)

Ja dat was even wennen … zomaar een aantal dagen zonder laptop en ook geen gelegenheid om een weblog te schrijven. maar nu weer terug in Ban Amphur zit ik weer op mijn vertrouwde plekje en achter de laptop.

De afgelopen dagen waren wij… Jetty , Dries en ik op een tripje naar de River Kwai en omgeving. Jetty , ( de vroegere vriendin van Jeannette ) en Dries haar man waren op bezoek bij mij hier in Ban Amphur en we besloten om een leuk tripje naar Kanchanaburi te maken.

Kanchanaburi is de stad waar ook de Brug over de river Kwai is. Deze brug is het begin van de spoorlijn waar in de tweede wereld oorlog zoveel gevangenen zijn omgekomen en hebben duizenden krijgsgevangenen hun leven verloren bij het aanleggen van deze spoorlijn. Nu is er voor de toeristen en belangstellenden nog steeds de mogelijkheid om met de trein deze spoorlijn over te rijden. …. Indrukwekkend en bijzonder.

We zijn ook nog even naar de ere begraafplaats gelopen en dan zie je daar plotseling een bekende naam op het bordje staan.

Christiaan Johannes Iken zoon van Willem Iken en Catharine Brookman. En dat is weer directe familie van Annabelle Iken de vrouw van Michiel Schaap. Al met al een indrukwekkende trip met heel veel indrukken en bijzondere beelden.

Als afsluiting natuurlijk toch nog even de toerist uitgehangen en een heerlijk boottochtje gemaakt door de Floating Market. een ochtend markt waar de Thai met hun bootjes naar toe varen om producten te verkopen. Nu natuurlijk ook een hoop toeristische rommel en snuisterijen.

De olifant die hier gisteren zo parmantig rondliep bleek een centrale functie te hebben in een trouwceremonie.

In Thailand wordt de olifant beschouwd als een krachtig symbool van koninklijkheid, kracht, stabiliteit, en geluk. Het wordt ook gezien als een symbool van voorspoed en succes. De olifant heeft diepe wortels in de Thaise cultuur en geschiedenis, en het wordt vaak geassocieerd met royalty vanwege zijn historische verband met koninklijke ceremonies en veldslagen in het verleden.
Het gebruik van olifanten bij speciale gelegenheden zoals trouwfeesten komt voort uit eeuwenoude tradities en culturele overtuigingen. Het brengt geluk en voorspoed voor het bruidspaar, en het wordt beschouwd als een eerbetoon aan de majestueuze eigenschappen van dit dier.

En dan… na de ceremonie moet er toch ook een rondje op de olifant gereden worden… Vernuftig om te zien hoe de Thai het weer klaar spelen om de bruid en bruidegom heelhuids op die olifant te krijgen.

Iedere dag zwemmen in zee en soms zie je onder je een klein visje langs zwemmen. Ook iedere dag zie je de vissersbootjes uitvaren van de haven hier in het kleine vissersdorpje Ban Amphur. Zelfs hier langs het strand staan de vissers met hengels te vissen.

Wat mij steeds verbaast is dat ik daadwekelijk bijna geen vis gevangen zie worden.

Maar gisteravond zag ik twee vissers bij laag water uit de zee komen. Je kan hier bijna honderd meter lopen de zee in bij laag water en dan is de zee nog maar een meter diep.

Verbaast en eigenlijk vol ongeloof zag ik de mand die ze bij zich hadden.

Een hele mand vol met verse vis en dan te bedenken … gevangen met een net wat de visser telkens uitgooit en over de vissen heen laat zakken. Je ziet nog in het net de visjes die nog vast zitten tussen de mazen van het net.

Tot morgen.

Als je dan gisteravond de zon zo ziet ondergaan……

En je leest in de Nederlandse kranten dat de gevoelstemperatuur de komende dagen zo rond de min 10 graden ligt…

En hier ervaar je een gevoelstemperatuur van boven de 35 graden… Tja dan mag je toch wel van een verschil praten..

De enige troost die ik dan kan meegeven is… Dat de temperatuur hier nog wel een paar maanden zo rond de 30 graden plus blijft liggen en dat in Nederland het straks weer gewoon kwakkelen wordt. En dat al die mensen die nu snel een paar nieuwe schaatsen hebben weten te bemachtigen die zelfde schaatsen weer gewoon achter in de kast kunnen opbergen.

Natuurlijk ook hier is het soms veel te warm. En klagen de Thaise mensen ook dat het erg warm is.. Vanmorgen vroeg nog even met Peter naar de golf geweest en dan verzucht je het ook en drink je zomaar een liter water. Probeer je ook telkens in de schaduw te blijven en ben je eigenlijk blij als je weer in de koelte van de airco van de auto zit.

Een leuke verrassing was het toen we weer terug waren in Ban Amphur zagen we een hele grote olifant voor het hek van Baan Somprasong staan. Natuurlijk een paar foto’s gemaakt.

Wie ooit in Thailand is geweest en een visum heeft aangevraagd bij de Thaise ambassade in Den Haag zal direct het woord borderrun herkennen. Ook al heb je een visum voor Thailand de geldigheid van zo’n visum is gekoppeld aan een maximaal aantal dagen. Wanneer je langer wilt verblijven in Thailand dan de geldigheidsduur van je visum…Tja dan zal een keer het land uit moeten en dan bij het opnieuw binnen komen van Thailand je visum laten verlengen. De methode om dat te doen is bij een bedrijfje dat daar in gespecialiseerd is een Borderrun aan te vragen. In de praktijk gaat dat als volgt…

S,morgens vroeg wordt je verwacht op de afgesproken plek en daar staat een heel luxe busje klaar. Luxe leren vliegtuig stoelen en volledig voorzien van alle gemakken en airco natuurlijk.

Het busje rijdt naar de grens van Thailand en Cambodja. En onderweg kunnen genieten van de zonsopgang. Vanuit de plaats waar ik nu woon is dat ongeveer 3 en een half uur rijden.

Aangekomen bij de grensovergang wordt je door de mensen naar het eerste loket gedirigeerd om daar je stempel te halen dat je Thailand gaat verlaten. Aan de achterkant van het gebouwtje bevind je je dus in niemandsland de strook tussen Thailand en Cambodja. Je wordt dan verwezen naar het volgende kantoortje en dat is de visum aanvraag om Cambodja binnen te mogen. Telkens sta je in de rij want je bent niet de enige die deze visum verlenging nodig heeft. Als je eenmaal de stempeltje hebt dan wordt je ook echt geacht om Cambodja binnen te lopen en daar eventueel wat te eten en te drinken. In de verte staat het grens Hotel en Casino waar je geacht wordt de nacht door te brengen.

Maar omdat ik met een borderrun busje ben gekomen …. is een overnachting niet nodig en kan ik na een paar minuten al weer terug naar het grenskantoortje van Cambodja om een stempel te vragen die aangeeft dat ik Cambodja weer uit ben gegaan. En dan sta je weer in niemandsland.

vijftig meter verder ga je weer in de rij staan om een stempel te krijgen die je weer toegang geeft tot Thailand. Al met al heeft bovenstaand verhaal ongeveer een uurtje geduurd en kan je het busje weer opzoeken. En dan weer vrolijk 3 en half uur terug rijden naar Ban Amphur.

Onderweg nog een paar foto’s gemaakt:

Zo lijkt het … alles weer gewoon… De feestdagen en jaarwisseling voorbij en nog steeds schijnt hier de zon volop en gaat hij ook weer vergezeld met prachtige kleuren de zee in.

Vanmorgen “gewoon” weer met Piet onze dagelijkse wandeling… echter er dreef zoveel rotzooi langs de kustlijn dat we maar besloten om een duik in het zwembad te nemen in plaats van lekker in de zee. Na de koffie en ontbijt verschenen de monteurs om een begin te maken met het herstel van de wastafel afvoer… Ben heel benieuwd.. De huidige stand van zaken …. zo rond de middag … ziet er nog niet al te fraai uit. Toen ze vanmorgen met een drilboor begonnen om een nieuw gat in de muur te maken ben ik maar op de fiets gestapt en heb heerlijk bij de massage een uur op de bank gelegen. Nu dus nog even afwachten hoe het er vanavond uit ziet… Ik ga straks weer een stukje fietsen , want in die herrie te blijven zitten heeft ook geen zin.

Zoals het in Nederland ook redelijk warm is… Zo is het hier de laatste dagen ook echt warm. Rond het middaguur gaat de temperatuur in de schaduw de 33 graden voorbij. En is het in de avond als de zon al lang onder is nog ruim boven de 27 graden. Gisteren waren we al heel vroeg op de golfbaan maar de laatste holes zo rond de klok van 10 uur waren mij toch net te veel. ook al drink je voldoende.. je kunt je shirt uitwringen en je blijft transpireren. Duidelijk aan mijn score kaartje te zien dat ik ook qua golf prestatie echt instortte.

heel gewoon ? blijven oefenen

Zo werd er hier in Ban Amphur in Thailand het nieuwe jaar verwelkomt. Voor alle lezers van mijn weblog een heel voorspoedig , gelukkig en bovenal gezond 2024. Laten we hopen dat we dit jaar er met z’n alle voor kunnen zorgen dat de wereld toch een beetje vreedzamer mag worden.

Het was een heerlijke avond vol met lekkernijen , de zelf gebakken oliebollen en natuurlijk de bubbels.

Ook hier in Thailand is de laatste dag van het oude jaar een soort feestdag. Er was vanmorgen vroeg weinig verkeer op de snelweg naar de golfbaan en Peter en ik hebben heerlijk in de vroege ochtend ons baantje gelopen.

Bij hole 7 natuurlijk even rust genomen en wat koud drinken. Ook al ga je zo vroeg mogelijk toch zo rond 9 uur in de ochtend begint de zon toch aardig te branden.

Vanmorgen vroeg voor dat ik weg ging was mijn eekhoorn ook al actief en sprong lustig rond in de boom voor mijn balkon.

Na terugkomst van de golf eerst maar even een lekkere koele douche en toen gestart met het beslag maken voor de oliebollen.

Oliebollen bakken is als een soort traditie of “moeten” ontstaan jaren geleden. Jeannette had oliebollen mix meegenomen en trakteerde op oliebollen op de oudejaar party die we hier met elkaar alle jaren vierden. Daar was ook Ron bij de Amerikaanse echtgenoot van Loran. En Ron die smulde echt van de oliebollen van Jeannette , maar noemde het gerecht …Oliebollie.

Vorig jaar heb ik de traditie maar overgenomen en ook dit jaar heb ik weer mijn best gedaan om een paar oliebollie te bakken.

Zojuist even naar Mia gelopen met een paar oliebollen en daar samen de eerste geproefd en gegeten..

Straks gaan we naar het dakterras van het hotel hier achter de compound en vieren we daar het oude jaar en gaan we kijken naar het vuurwerk.

Om een indruk te geven van waar ik precies zit …. zie onderstaande foto

Deze foto is gemaakt met een drone en je ziet op de voorgrond het strand en links de parasols en restaurantjes op het strand. Baan Somprasong ( zo heet de compound) zie je zo rond het zwembad liggen. Achter Baan Somprasong ligt het hotel waar vanavond de oudejaarsparty is. En boven op dat hotel is een dakterras. Prachtig uitzicht om alle vuurwerk te kunnen zien.

De titel had ook zomaar… Jeukende handen… kunnen zijn.

Al meer dan een week kan ik de badkamer wastafel niet gebruiken. Het water komt via de wastafel weer in het kastje en stroomt dan de badkamer in. Na melding van de lekkage werd er met siliconenkit geprobeerd om het lek te dichten… Echter nu na een week nog steeds water in het badkamer kastje.

Zo zag het er een week geleden uit….

Maar na alle provisorische reparaties zonder resultaat dan nu vandaag eindelijk eens echt gaan kijken wat er aan de hand is… De situatie nu laat onderstaande foto zien.

Bij het los maken van de achterwand van het kastje werd de kraan van de waterleiding losgetrokken en stroomde het water met volle kracht de badkamer in.

Met andere woorden…. De hoofdkraan is nu afgesloten en heb nu helemaal geen water meer. In Thailand heeft boos worden alleen maar een averecht effect, vandaar mijn titel… I am not happy. En ik ben even bij Piet een kop koffie gaan drinken en daar mijn boosheid maar even kenbaar gemaakt. Ik schrijf dit nu zo rond het middaguur in Thailand en ben heel erg benieuwd wanneer ik weer water heb en iedereen alles heeft opgeruimd. Rustig blijven en gewoon afwachten. Ook al zie je zelf dondersgoed wat er aan de hand is. één van de monteurs liet mij een foto zien van de afvoerpijp. Zo’n halve meter lager is die dikke 50mm pijp veranderd in een pijpje van 20 mm. En er zit een witte prop in die dikke pijp die als er water inloopt telkens dat dunne pijpje afsluit. Onbegrijpelijk waarom deze constructie… maar ja … Hoe gaan ze dat oplossen. Hier onder de foto van de dunne pijp in de afvoerpijp.

Het enige positieve is nu wel.. dat ze door moeten gaan om de alles op te lossen. Het lijkt mij toch heel onwaarschijnlijk dat ze zeggen: Tot morgen !!

Het is nu eind van de middag en iedereen is vertrokken. De monteurs hebben de onderstaande situatie achter gelaten met de mededeling dat ze op 3 januari weer terug komen…. Now Holyday !! De manager van de compound belde mij met de mededeling dat er volgend jaar een nieuwe afvoerpijp wordt aangelegd en dat ik tot die tijd maar gebruik moest gaan maken van de andere badkamer…

In dit geval …. Heel sterk denken aan hoe dit land ook alweer genoemd wordt:

Het land van de glimlach.

Zo de kerstdagen zijn weer voorbij en alle vrolijkheid en lekker eten in het verschiet. Het waren heel mooie dagen met natuurlijk veel te veel eten en dito drank. En en natuurlijk alle overbodige kilo’s die de afgelopen weken waren verdwenen… die zijn er zomaar weer bij. Vreselijk toch !!

En dat ondanks iedere ochtend toch trouw met Piet de ochtendwandeling en regelmatig samen met Peter naar de golfbaan.

Ook nog een interessant verhaaltje over een gloed nieuwe TV die niet meer wilde opstarten. De android besturing van de TV was heel duidelijk in de war en we moesten even naar de winkel rijden om te vragen of er iemand langs kon komen om dat op te lossen. Het echte probleem werd toen duidelijk… Hier worden TV’s verkocht met apps erop gezet die het mogelijk maakt om alle kanalen die normaal achter de decoder zitten gewoon lekker gratis te kunnen bekijken. Tja en dan gaat er wel eens een app over zijn nek die ook het android besturingssysteem meeneemt in zijn val. Maar gelukkig doen ze hier daar niet moeilijk over gewoon opnieuw installeren en alles werkt weer naar behoren.

Even een foto van de nieuwste TV’s zoals ze hier worden aangeboden… Minimaal de 4k TV’s en zelfs al de 8k TV’s zijn hier redelijk betaalbaar.

Zelf zit ik al een week zonder water in mijn badkamer. Ik kan de badkamer waterkraan wel open zetten , alleen het water komt dan in het gootsteen kastje terecht en loopt niet de afvoer door. Alles zit verstopt en is lek. Vanmorgen kwamen er drie monteurs langs en nu aan het eind van de ochtend zijn ze nog druk bezig om te kijken of ze de leidingen naar de afvoer weer kunnen repareren.

Wat bij jullie natuurlijk het gesprek van de dag zal zijn is het hoge water en de vele regen, de warmste kerst sinds tijden …. Zo ook hier is het weer een beetje in de war. De avonden en nachten hier zijn in de ogen van de Thai … vreselijk koud. In de vroege avond als de zon net onder is dan lopen de Thai al in warme jassen en hebben een muts op. De temperatuur zacht hier in de nacht naar ongeveer 23 graden…Ja en dat is natuurlijk vreselijk koud van een echte Thai. Wij als “farang” vinden het allemaal prima. Al een hele week geen airco aan en zelfs s’nachts alleen maar een laken over je heen en prima slapen zonder brommende ventilatoren of airco die aan staat. Overdag is het gewoon weer warm en schijnt de zon volop.

Op naar het nieuwe jaar en mogen we wensen dat de wereld wat vriendelijker met elkaar omgaat zonder oorlog en komplotdenkers.