Ver weg maar toch dichtbij.

Speedway Cart

We zijn weer met een groepje mannen naar de cart baan geweest en hebben daar weer geprobeerd om een vleugje van de adrenaline die Max Verstappen moet voelen op te wekken. Nou… Ik heb er alleen maar vreselijke spierpijn in mijn boven armen van over gehouden. De carts hebben natuurlijk geen stuurbekrachtiging, dat betekent dat je zelf die dikke sliks de bocht in moet sturen.. En dat kost kracht.

wachten tot we worden aangeduwd.

1 reactie

  1. Jetty de Kock

    Hi Leen, we genieten steeds weer van al je verhalen. Wat een leventje!
    Je bent zelfs gaan karten!! Dat hebben wij vorige week met de familie gedaan. Ik voor het eerst van mijn leven, maar omdat er fanatieke zonen en kleinzonen de baan volledig beheersten, heb ik na 1 ronde , na een harde botsing vanachteren, het maar voor gezien gehouden. Voor Dries was het al helemaal niks, want die zou er kotsmisselijk uitgestapt zijn.
    Hoe is het? Ben je al in Cambodja geweest en heb je kunnen verlengen? IK ben benieuwd . Gisteren hadden we hier volop van die vieze natte sneeuw. Maar dat heb vast al meegekregen.
    Fijn, dat je beenblessure over is en je weer lekker kunt lopen en golfen.
    Dries en ik zitten in de lappenmand. Dries heeft zijn enkel verzwikt en hoopt tevens deze maand een nieuwe knie te krijgen en ik heb 4 weken geleden mijn meniscus bezeerd en loop ook te mankepoten. Vanmorgen een injectie erin gekregen en ik hoop, dat ik daardoor weer mobieler word en misschien wel weer een een golfballetje kan wegslaan.
    Hoe vergaat het Michel en Iris? Misschien kun je me eens een gewoon mailtje sturen.
    Het ga je goed, hoor!
    Liefs Jetty

© 2024 Leen's Weblog

Thema gemaakt door Anders NorenBoven ↑